Kategoria gramatikala
Forma mugatua
kónpletua
Esanahia
Completo, completamente.
Jakingarriak
Norbait tontoa edo inuzentea dela esateko: Ori inuzente konpletua dok.
Ikustekoak
-
kafé kónpleto, kafé kónpletua.
Kafea, kopa eta puroa.
Sasoi baten asko hartzen zen. Apostu arrunta ere bazen: Atletixak baietz irabazi, kafe konpletua!.
Oharrak
Ik. kafe
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
kónpleto, kónpletua.
(d).
Adjektiboa.
Completo, completamente.
“Euskera bat dago lotsagarrixa Bergan, e, lotsagarrixa konpleto. Txotxo-berba konpletua dago Bergan. Mertz./ Arriua burdixan, konpleto, laixak eta be bai, erropia. Irixak, elegantiak, manta ederrekiñ da. Kanpanillak lepuan. Don./ Jaso esaten da ba estruturia gora jasotzen danian. “Etxia ein ddou”, konpleto. Don.”
Norbait tontoa edo inuzentea dela esateko: Ori inuzente konpletua dok.
.
ohar bat