Forma mugatua
ezian
Ikustekoak
-
ezían.
1.ezían.
(b).
Juntagailua.
Ezean. · A no ser que, si no, excepto.
“Lan ori geuk eiñ ezian eztau iñok eingo./ Paraje aura, euririk eiñ ezian, primerakua da udia pasatzeko./ Ni, pattarrik eran ezian, ondo ibiltzen naiz.”
Aditzaren ondoren ia bakarrik..
2.ezían.
(b).
Juntagailua.
Ezean. · A falta de.
“Ogirik ezian ezta txarra dirua./ Orrek diruik ezian eztau pausoik emuten./ Propiña ezian ezta amandriana joaten.”
Partitiboaren ondoren ia beti.
.
-
ézik.
(b).
Juntagailua.
Excepto, a no ser que, si no.
“Italian, makarroiak gustau ezik, gosiak ibiliko za./ Danak joan die bakaziñotara, neu izan ezik.”
Izan ezik erabili ohi da ia beti, baina aditz partizipioaren ondoren ezik edo ezian..
Oharrak
Ik. ezik, ezian.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
