Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
ezténa
Esanahia
Burdinazko ziri zorrotza. · Lezna, punzón.
Jakingarriak
Akuluarenari AKULU-PUNTA deitu ohi zaio, baina sartuixok eztena ondoraiño, ia mobitzen dan eta horrelakoak entzun daitezke.
Ikustekoak
-
abárka-ézten, abárka-ezténa.
(c).
Izena.
Lezna, punzón.
abárka-zíri.
-
1.aizáu.
(b).
da
Aditza.
Haizatu. Haizez bete ganadua eta lehertzeko zorian jarri. · Hincharse el ganado.
“Beixai arbi-atala trabau jako eztarrixan da aizau ein dda. Betenaixuai diar ein biako jako./ Aizautakuan emoten jakon, jaboia urtu balde baten ero ta sartu aotik jaboi-ura, al danik kargauena. Bikarbonatua ta geruao etorriko zien. Eta goma bat estegorrittik, estegorrira barik brantzara sartu, zaku-aundira aiziak etaratzeko, ori be eitten jakon. Don.”
Jaboi-ura, bikarbonatoa eta tuboaz gain beste laugarren sistima bat ere erabiltzen zen haizatutako ganadua oneratzeko: béixa zúlatzekua: (tubo bat zuan punta zorrotzakin. Don.) urdailetik sartzea. Gurean beixak zulatzeko eztena deitzen zitzaion..
Oharrak
Ik.<b> abarka-ezten, aizau.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
1.ezten, ezténa.
(c).
Izena.
Burdinazko ziri zorrotza. · Lezna, punzón.
“Ganaua aizatzen zanian eztena sartze jakon errebentau etzeiñ.”
Akuluarenari AKULU-PUNTA deitu ohi zaio, baina sartuixok eztena ondoraiño, ia mobitzen dan eta horrelakoak entzun daitezke.
.
ohar bat