Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

alárgun, alargúna. (a). izena. Viudo, -a.. Ik. bizi-alárgun.
alánbre-sáre, alánbre-saría. (b). izena. Sare gisa trentzatua dagoen alanbrea, animalia txikirik pasa ez dadin zenbait itxituratan jartzen dena.   Red de alambre.. Ortu aurrian alanbre-saria ipiñi biakou oilluak sartu eztaittien..
álaja edérra izan. (c). esapidea. Erreminta ederra izan.. Oiñ sosegauta jaon, baiña gaztetan alaja ederra zonan ori. .
aláko. (-). 1. alako, alakúa. (c). izenlaguna. Halako.   Tal como, igual, semejante.. Eztot sekula ikusi alako plaia ederrik./ Enajuan uste alakua zanik.. Alako eta olako, bata zein bestea entzun daiteke. Adinekoek lehena gehiago bigarrena baino. Dena dela alakok urruntasun kutsua duen bezala olakok gertutasunezkoa du.. . tóntua alakúa!, . (b). esapidea. Tonto, más que tonto. Despektiboa indartzeko erabilia. Baita: iñuzentia alakua; mozolua alakua; txepela alakua... .. . aláko alakóik!, . (c). esapidea. OLÁKO OLAKÓIK. Demasa! Ez sinestekoa!. Sekula alako alakoik, orraittio. Asi edurra Erregen egunian da etzan geldittu illabete osuan./ Berriz be potzura jausi da mutikua. —Jesus! olako olakoik! ... 2. aláko, . (c). izenlaguna. OLÁKO. Tal.. Alako lekutan eta alako ordutan alkartzekotan geratu giñan./ Alako laguni esan zotsala.. Alako zein olako, biak. Mugagabea eskatzen du.. Ik. ulíxa.. 3. alako, . (c). izenordaina. Fulano.. Alakok bizikletia erosi dabela, beste alakok, patiñak, eta guriak pe eskabidia.. Olako ere entzun daiteke. Mugagabean. . . aláko eta aláko, . (c). OLAKO ETA OLAKO. Fulano eta mengano.. Esan dau alakok eta olakok ein zebela lapurretan.. Sin. ulixa ta bendixa (ia galdua). Sin. ulíxa ta bendíxa. Ik. ulíxa... 4. aláko baten, . (b). adberbioa. Berandu, ezorduan.   Muy tarde. Por fin. Bai, gure alabia bart alako baten etorririk izan bia dau./ Karreristok, ez bela-bela, baiña alako baten pasau zien beintzat... 5. aláko baten, . (b). adberbioa. De pronto, de improviso, en esto.. Basuan meriendatzen gendela, alako baten, or nun ikusten doun erbixa geure alderutz etortzen...
1. alako, alakúa. (c). izenlaguna. Halako.   Tal como, igual, semejante.. Eztot sekula ikusi alako plaia ederrik./ Enajuan uste alakua zanik.. Alako eta olako, bata zein bestea entzun daiteke. Adinekoek lehena gehiago bigarrena baino. Dena dela alakok urruntasun kutsua duen bezala olakok gertutasunezkoa du.. tóntua alakúa!, . (b). esapidea. Tonto, más que tonto. Despektiboa indartzeko erabilia. Baita: iñuzentia alakua; mozolua alakua; txepela alakua... .. aláko alakóik!, . (c). esapidea. OLÁKO OLAKÓIK. Demasa! Ez sinestekoa!. Sekula alako alakoik, orraittio. Asi edurra Erregen egunian da etzan geldittu illabete osuan./ Berriz be potzura jausi da mutikua. —Jesus! olako olakoik! ..
aláko alakóik!. (c). esapidea. OLÁKO OLAKÓIK. Demasa! Ez sinestekoa!. Sekula alako alakoik, orraittio. Asi edurra Erregen egunian da etzan geldittu illabete osuan./ Berriz be potzura jausi da mutikua. —Jesus! olako olakoik! .
tóntua alakúa!. (b). esapidea. Tonto, más que tonto. Despektiboa indartzeko erabilia. Baita: iñuzentia alakua; mozolua alakua; txepela alakua... .
2. aláko. (c). izenlaguna. OLÁKO. Tal.. Alako lekutan eta alako ordutan alkartzekotan geratu giñan./ Alako laguni esan zotsala.. Alako zein olako, biak. Mugagabea eskatzen du.. Ik. ulíxa.
3. alako. (c). izenordaina. Fulano.. Alakok bizikletia erosi dabela, beste alakok, patiñak, eta guriak pe eskabidia.. Olako ere entzun daiteke. Mugagabean. . aláko eta aláko, . (c). OLAKO ETA OLAKO. Fulano eta mengano.. Esan dau alakok eta olakok ein zebela lapurretan.. Sin. ulixa ta bendixa (ia galdua). Sin. ulíxa ta bendíxa. Ik. ulíxa..
aláko eta aláko. (c). OLAKO ETA OLAKO. Fulano eta mengano.. Esan dau alakok eta olakok ein zebela lapurretan.. Sin. ulixa ta bendixa (ia galdua). Sin. ulíxa ta bendíxa. Ik. ulíxa.
alamodúzko. (-). 1. alamoduzko, alamoduzkúa. (c). izenlaguna. botanika Egokia, apropos xamarra.   Adecuado. Txamarra baten premiñan nago. Donostiara juaten naizenian alamoduzkoik ikusten bot, erosi eingot./ Ointxe alamoduzko mutil bat topatzen bajonat ezkondu ta kitto... 2. alamoduzko, alamoduzkúa. (c). izenlaguna. (despektiboa.) Nola-halakoa, kalitate txarrekoa.   Deficiente . Orduko labadorak pe alamoduzkuak zittuan da..
1. alamoduzko, alamoduzkúa. (c). izenlaguna. botanika Egokia, apropos xamarra.   Adecuado. Txamarra baten premiñan nago. Donostiara juaten naizenian alamoduzkoik ikusten bot, erosi eingot./ Ointxe alamoduzko mutil bat topatzen bajonat ezkondu ta kitto..
álanbre, álanbria. (a). izena. Alambre.. álanbria pasáu, . (c). Zoruko ohola garbitzeko alanbrezko moltzoa pasatu.. Señoria zuan ba, espeziala. Gustatzen jakon, alanbria pasau biar etxe danai. Gure Meltxorak ze alanbre eiñ ete zeban, ipiñi ola eskuan da, olik ol, alanbrian. Eli. ..
álanbria pasáu. (c). Zoruko ohola garbitzeko alanbrezko moltzoa pasatu.. Señoria zuan ba, espeziala. Gustatzen jakon, alanbria pasau biar etxe danai. Gure Meltxorak ze alanbre eiñ ete zeban, ipiñi ola eskuan da, olik ol, alanbrian. Eli. .
alánbre-ési, alánbre-esíxa. (d). izena. Ik. alanbradúra.
albérgarri, albérgarrixa. (d). izena. Lixiba jotzeko harlauza zabala.   La piedra de hacer la colada. . Gure alberga onduan an dago oinddio albergarrixa.. Sin. piétarri, lixíbarri.
albérretxiko, albérretxikua. (b). izena. botanika Prunus armeniaca. Albérchigo, albaricoque.. Gure etxazpiko alberretxikua aurten be bete-bete eindda dago.. Baserri zenbaiteko pareta kontran ikus daitekeen fruta arbola.. Ik. fríxku.
albidade. (-). izena. Ik. abillidáde.
aldápa, aldapía. (a). izena. ALDAPADA, ALDATS, ALDAMARRA (EIB.). Cuesta.. Aldapa ederra dago Uberatik Elgetara..
aldápauna, aldápaunia. (c). izena. Aldapa dagoen lekua.   Zona de cuesta, repecho .
áldar, áldarra. (c). izena. Alde batera kaida duen zoruaz aldarra duela esan ohi da.   Caída, desnivel.. Aldarrian dago soo aura ta eztakitt zela ibiliko gan goldatzeko./ Azpixak aldar puxka bat pe badauka ta orregatik gelditzen da kili-kolo maixa..
aldara. (-). Ik. altáre.
aldasbera, aldasberia. (-). (Eibar.) Pendiente descendente..
aldasgora, aldasgoria. (-). (Eibar.) Pendiente ascendente..