Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

eskutik ibilli. (-). esapidea. Bidean dagokizun aldetik ibili.. Bidian zeure eskutik ibilli zaittez. .
4. esku. (b). posposizioa. Noren esku.   A cargo de, bajo la responsabilidad de.. Ni banoia ta zure esku gelditzen da afaixa./ Ez aiz akordatzen? Ire esku laga giñuan abixuak pasatzia.. Ik. kargu, kontu.
esku-errota. (-). "Molino de mano, molinillo manual." (SB Eibetno) .
eskú-fréno, eskú-frénua. (b). izena. Freno de mano. .
eskúma, eskumía. (a). izena. Eskuina.   La derecha. EskumaRA edo eskumaTARA artu, jo.. Ik. ézker. éskerrak eskumiái, . (b). esapidea. Esker-ezker soinu berdintasunarekin jokatzen den esapide tabernakoi eta umoretsua. Menos mal.. Eskerrak eskumiai, bestela jausten nok zulora...
éskerrak eskumiái. (b). esapidea. Esker-ezker soinu berdintasunarekin jokatzen den esapide tabernakoi eta umoretsua. Menos mal.. Eskerrak eskumiai, bestela jausten nok zulora..
esku-mantxu. (-). Ik. mántxu.
eskúmati, eskúmatixa. (c). adjektiboa. Eskumaz trebea dena.   Diestro, -a.. Gutxi entzuna.. Ant. ézkerti.
eskúpaiñu, eskúpaiñua. (c). izena. (Eibar.) Toalla.. Egunian egunian ipintzen dot eskupaiñu garbixa arpegixa garbitzeko lekuan. (Etxba Eib). .
eskú-mazo, eskú-mazua. (c). Kirten motza duen egurrezko mazoa, batik bat arotzerian erabilia.   Maceta de madera de mango corto..
eskumútur, eskumutúrra. (a). izena. ESKÚTUR. Muñeca.. Eskumuturra be esan oi dok, baiña eskuturra guk geixao. Don./ Bizikletatik jausi tta eskumuturra apurtu dau. . Eskutur erabiltzen da gehiago..
eskú-páiñolo, -u, eskú-páiñolua. (c). izena. Pañuelo de bolsillo.. Sin. mokó-páiñolo.
eskunarru, eskunarruak. (-). izena. (Eibar.) Guantes de forjadores..
eskúluze, eskúluzia. (c). izena. Lapurretatxoak egiten dituena, lapur-en eufemismoa.   Landronzuelo, -a, ratero, -a.. Andra orrek dendetan eskuluze famia dauka. . komentario 1
eskúleku, eskúlekua. (b). izena. Asa, agarradero, picaporte.. Potijuai eskulekua apurtu jako./ Taza onek eskuleku kaskarrak dauzka./ Atiai eskulekutik tiraka dabitz umiak.. Sin. eldúleku.
eskú-gaiñ, esku-gáiña. (b). izena. Eskuaren gainaldea.   La parte superior de la mano.. Bizikletatik jausi tta esku-gaiña urratu jako. .
eskú-kárro, eskú-kárrua. (c). izena. Esku-gurdia.   Carro de mano.. Orduan makiña bat karro, esku-karro, ibiltten zan izotzakin, kaleik kale. Aniz. .
eskúko sóiñu, eskúko sóiñua. (b). izena. ESKÚ-SÓIÑU. Acordeón.. Gure tio Tomasek ederki joten zeban eskuko soiñua. . Eskuko soiñu aundixa eta eskuko soiñu txikixa bereizten dira. Piano teklatuaz lehena eta trikitixa jotzekoa bigarrena.. Sin. akordéoi. Ik. aóko sóiñu, filármonika, sóiñu.
eskúlan. (-). 1. eskulan, eskulána. (c). izena. Mano de obra.. Eskulana geixao kostatzen da materiala baiño. . Ik. materiál.. 2. eskulan, eskulána. (c). izena. Eskuz egindako lana.   Artesanía.. An eskulana bakarrik erosi leike. ..
1. eskulan, eskulána. (c). izena. Mano de obra.. Eskulana geixao kostatzen da materiala baiño. . Ik. materiál.
2. eskulan, eskulána. (c). izena. Eskuz egindako lana.   Artesanía.. An eskulana bakarrik erosi leike. .
eskulari, eskularixe. (-). adjektiboa. (Leintz.) Eskura etortzen den ganadua..
esku-laztabin, esku-laztabiña. (-). izena. (Eibar.) Taladro de mano..
1. giarra, -e, giarría. (b). izena. GIXARRE. El magro de la carne.. Gizena baiño giarria geixao gustatze jatzu./ Urdaiazpiko onek urdai asko ta giarre gutxi.. Urdaiazpikoaz, gehienbat. Giarreren Ant. urdai da kasu honetan, eta beste haragietan, berriz, gizen. "Musculo" zentzuan ere . Ik. úrdai, gizen.