. alamodúzko .
Laburpena
alamodúzko. (-). 1. alamoduzko, alamoduzkúa. (c). izenlaguna. botanika Egokia, apropos xamarra.   Adecuado. Txamarra baten premiñan nago. Donostiara juaten naizenian alamoduzkoik ikusten bot, erosi eingot./ Ointxe alamoduzko mutil bat topatzen bajonat ezkondu ta kitto... 2. alamoduzko, alamoduzkúa. (c). izenlaguna. (despektiboa.) Nola-halakoa, kalitate txarrekoa.   Deficiente . Orduko labadorak pe alamoduzkuak zittuan da..
Ezaguera
Daturik ez
3. alako . (c).
Laburpena
3. alako. (c). izenordaina. Fulano.. Alakok bizikletia erosi dabela, beste alakok, patiñak, eta guriak pe eskabidia.. Olako ere entzun daiteke. Mugagabean. . aláko eta aláko, . (c). OLAKO ETA OLAKO. Fulano eta mengano.. Esan dau alakok eta olakok ein zebela lapurretan.. Sin. ulixa ta bendixa (ia galdua). Sin. ulíxa ta bendíxa. Ik. ulíxa..
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Hurrenkera
3
2. aláko . (c).
Laburpena
2. aláko. (c). izenlaguna. OLÁKO. Tal.. Alako lekutan eta alako ordutan alkartzekotan geratu giñan./ Alako laguni esan zotsala.. Alako zein olako, biak. Mugagabea eskatzen du.. Ik. ulíxa.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Hurrenkera
2
. aláko alakóik! . (c).
Laburpena
aláko alakóik!. (c). esapidea. OLÁKO OLAKÓIK. Demasa! Ez sinestekoa!. Sekula alako alakoik, orraittio. Asi edurra Erregen egunian da etzan geldittu illabete osuan./ Berriz be potzura jausi da mutikua. —Jesus! olako olakoik! .
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
1. alako , alakúa . (c).
Laburpena
1. alako, alakúa. (c). izenlaguna. Halako.   Tal como, igual, semejante.. Eztot sekula ikusi alako plaia ederrik./ Enajuan uste alakua zanik.. Alako eta olako, bata zein bestea entzun daiteke. Adinekoek lehena gehiago bigarrena baino. Dena dela alakok urruntasun kutsua duen bezala olakok gertutasunezkoa du.. tóntua alakúa!, . (b). esapidea. Tonto, más que tonto. Despektiboa indartzeko erabilia. Baita: iñuzentia alakua; mozolua alakua; txepela alakua... .. aláko alakóik!, . (c). esapidea. OLÁKO OLAKÓIK. Demasa! Ez sinestekoa!. Sekula alako alakoik, orraittio. Asi edurra Erregen egunian da etzan geldittu illabete osuan./ Berriz be potzura jausi da mutikua. —Jesus! olako olakoik! ..
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Hurrenkera
1
Forma mugatua
alakúa
. aláko .
Laburpena
aláko. (-). 1. alako, alakúa. (c). izenlaguna. Halako.   Tal como, igual, semejante.. Eztot sekula ikusi alako plaia ederrik./ Enajuan uste alakua zanik.. Alako eta olako, bata zein bestea entzun daiteke. Adinekoek lehena gehiago bigarrena baino. Dena dela alakok urruntasun kutsua duen bezala olakok gertutasunezkoa du.. . tóntua alakúa!, . (b). esapidea. Tonto, más que tonto. Despektiboa indartzeko erabilia. Baita: iñuzentia alakua; mozolua alakua; txepela alakua... .. . aláko alakóik!, . (c). esapidea. OLÁKO OLAKÓIK. Demasa! Ez sinestekoa!. Sekula alako alakoik, orraittio. Asi edurra Erregen egunian da etzan geldittu illabete osuan./ Berriz be potzura jausi da mutikua. —Jesus! olako olakoik! ... 2. aláko, . (c). izenlaguna. OLÁKO. Tal.. Alako lekutan eta alako ordutan alkartzekotan geratu giñan./ Alako laguni esan zotsala.. Alako zein olako, biak. Mugagabea eskatzen du.. Ik. ulíxa.. 3. alako, . (c). izenordaina. Fulano.. Alakok bizikletia erosi dabela, beste alakok, patiñak, eta guriak pe eskabidia.. Olako ere entzun daiteke. Mugagabean. . . aláko eta aláko, . (c). OLAKO ETA OLAKO. Fulano eta mengano.. Esan dau alakok eta olakok ein zebela lapurretan.. Sin. ulixa ta bendixa (ia galdua). Sin. ulíxa ta bendíxa. Ik. ulíxa... 4. aláko baten, . (b). adberbioa. Berandu, ezorduan.   Muy tarde. Por fin. Bai, gure alabia bart alako baten etorririk izan bia dau./ Karreristok, ez bela-bela, baiña alako baten pasau zien beintzat... 5. aláko baten, . (b). adberbioa. De pronto, de improviso, en esto.. Basuan meriendatzen gendela, alako baten, or nun ikusten doun erbixa geure alderutz etortzen...
Ezaguera
Daturik ez
. álaja , álajia . (c).
Laburpena
álaja, álajia. (c). izena. Bitxia.   Joya, alhaja.. Or ibiltzen da alaja danak aldian dittuala pasiatzen./ Alajaz jositta dago ori. Don.. álaja edérra izan, . (c). esapidea. Erreminta ederra izan.. Oiñ sosegauta jaon, baiña gaztetan alaja ederra zonan ori. ..
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Forma mugatua
álajia
Subscribe to Bergarako euskara