Adiera
-
1.lástima, lástimia.
(a).
Izena.
Lástima, pena.
“Lastimia da ainbeste jan alperrik galtzia.”
ohar bat
-
2.lástimia!.
(b).
Interjekzioa.
Lastima! Qué pena.
“Lastimia! Jakin izan baneu neuk ekarriko notsun Donostiatik./ Dana ain ondo gertauta ta, lastimia! Eurixa ein biar.”
-
3.lástimia izan.
(b).
da
Esapidea.
Ser una pena.
“Lastimia da ainbeste tomate ortuan alperrik galdu biarra./ Eitte zeban egualdixakin lastimia zan etxian gelditzia.”
Esamoldeak
-
lastimia emon.
Esapidea.
Dar lástima.
Eztosta bape lastimaik emoten, eta horrelakoak, entzun entzuten dira baina baliteke erdal kalkoak izatea, adinekoek, normalean, penaik emoten, baitiote..
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
lástima.
ohar bat
1.lástima, lástimia.
(a).
Izena.
Lástima, pena.
“Lastimia da ainbeste jan alperrik galtzia.”
ohar bat
2.lástimia!.
(b).
Interjekzioa.
Lastima! Qué pena.
“Lastimia! Jakin izan baneu neuk ekarriko notsun Donostiatik./ Dana ain ondo gertauta ta, lastimia! Eurixa ein biar.”
3.lástimia izan.
(b).
da
Esapidea.
Ser una pena.
“Lastimia da ainbeste tomate ortuan alperrik galdu biarra./ Eitte zeban egualdixakin lastimia zan etxian gelditzia.”
Esamoldeak:
lastimia emon.
Esapidea.
Dar lástima.
Eztosta bape lastimaik emoten, eta horrelakoak, entzun entzuten dira baina baliteke erdal kalkoak izatea, adinekoek, normalean, penaik emoten, baitiote..
Lástima, pena.
“Lastimia da ainbeste jan alperrik galtzia.”
ohar bat
2.lástimia!.
(b).
Interjekzioa.
Lastima! Qué pena.
“Lastimia! Jakin izan baneu neuk ekarriko notsun Donostiatik./ Dana ain ondo gertauta ta, lastimia! Eurixa ein biar.”
3.lástimia izan.
(b).
da
Esapidea.
Ser una pena.
“Lastimia da ainbeste tomate ortuan alperrik galdu biarra./ Eitte zeban egualdixakin lastimia zan etxian gelditzia.”
Esamoldeak:
lastimia emon.
Esapidea.
Dar lástima.
Eztosta bape lastimaik emoten, eta horrelakoak, entzun entzuten dira baina baliteke erdal kalkoak izatea, adinekoek, normalean, penaik emoten, baitiote..
