Adiera
-
1.geroko.
(a).
Adberbioa.
gerorako.
Para luego.
“—Noizko geldittu zate? —Geroko geldittu ga.”
GERORAKO ere bai, gazteen artean, gehienbat.
.
-
2.geroko, gerokúa.
(b).
Izenlaguna.
Etorkizuneko.
“Beti geroko esperantzan bizi izan ga./ Oingua ala gerokua da ori?”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
geróko.
ohar bat
1.geroko.
(a).
Adberbioa.
gerorako.
Para luego.
“—Noizko geldittu zate? —Geroko geldittu ga.”
GERORAKO ere bai, gazteen artean, gehienbat.
.
2.geroko, gerokúa.
(b).
Izenlaguna.
Etorkizuneko.
“Beti geroko esperantzan bizi izan ga./ Oingua ala gerokua da ori?”
gerorako.
Para luego.
“—Noizko geldittu zate? —Geroko geldittu ga.”
GERORAKO ere bai, gazteen artean, gehienbat.
.
2.geroko, gerokúa.
(b).
Izenlaguna.
Etorkizuneko.
“Beti geroko esperantzan bizi izan ga./ Oingua ala gerokua da ori?”
