Adiera
-
1.zéla-aláko, zéla-alakúa.
Modu batekoa edo bestekoa.
“Ointxe kotxia erosi biarrian gare zela-alakua. ”
Sin. nola-alako..
zéozelako, zelabaitteko.
-
2.zéla-aláko, zéla-alakúa.
(b).
Izenlaguna.
De dudosa calidad o condición.
“Etzeuan peskaurik eta azkenian zela-alako antxoa batzuk ekarrittut./ Txakurra badaukau baiña zela-alakua.”
Sin. nola-alako. .
zéozelako, zelabaitteko.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
zéla-aláko.
ohar bat
1.zéla-aláko, zéla-alakúa.
Modu batekoa edo bestekoa.
“Ointxe kotxia erosi biarrian gare zela-alakua. ”
Sin. nola-alako..
zéozelako, zelabaitteko.
2.zéla-aláko, zéla-alakúa.
(b).
Izenlaguna.
De dudosa calidad o condición.
“Etzeuan peskaurik eta azkenian zela-alako antxoa batzuk ekarrittut./ Txakurra badaukau baiña zela-alakua.”
Sin. nola-alako. .
zéozelako, zelabaitteko.
Modu batekoa edo bestekoa.
“Ointxe kotxia erosi biarrian gare zela-alakua. ”
Sin. nola-alako..
zéozelako, zelabaitteko.
2.zéla-aláko, zéla-alakúa.
(b).
Izenlaguna.
De dudosa calidad o condición.
“Etzeuan peskaurik eta azkenian zela-alako antxoa batzuk ekarrittut./ Txakurra badaukau baiña zela-alakua.”
Sin. nola-alako. .
zéozelako, zelabaitteko.
