Ikustekoak
-
zapuztu.
zapoztu.
1.zapuztu.
(c).
du
Aditza.
zapoztu.
Txoriak bere kabiko umeak edo arrautzak abandonatu. · Abandonar el pájaro en el nido sus huevos o crías.
“Txikittan sarri entzuten giñuan txori apixak etziela ikutu biar, bestela amiak zapuztu eingo zittuala ta.”
Batzuetan abandonatu beharrean hil egiten ditu ameak; hau ere zapuztea da. Zera diosku Klementak: Txorixana, zapoztu eitte zittuala umiak, ba ori esate zeben e, amiak kaixola baten... apixan ekarritta gobernatzen diardualakuan e, benenua ero, zapoztu itte zittuala, perrejilla emonda ero eztakit zer be. .
2.zapuztu.
(d).
da
Aditza.
zapoztu.
Elkarrekin haserretu.
“Uste dot anai-arrebok aspaldixan zapuztuta dabitzela. ”
3.zapuztu.
(d).
da
Aditza.
zapoztu.
Zapotz bihurtu. Landare edo animalia bat eskastu, kaxkartu. · Desmejorar un animal o planta.
“Zapoztuta... ola kaxkartu itten danian gauzia: zapoztu ein ddok. Landare bat ero, txita bat ero makaldu, zapuztu. ”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
