Adiera
-
1.urratu.
(b).
da
du
Aditza.
Rasgar(se), arañar(se).
“Etxatsu ez zuri eskuak urratuko./ Erropa guztiak urratuta etorri die umiak basotik.”
-
2.urratu, urratúa.
(b).
Izena.
Arañazo, rasponazo.
“Demaseko urratua ein neban belaunian alanbre-estakiakin.”
-
3.urratu, urratúa.
(b).
Izena.
Arropako arratara. · Rasgadura.
“Praketan urratua daukazu.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
urrátu.
ohar bat
1.urratu.
(b).
da
du
Aditza.
Rasgar(se), arañar(se).
“Etxatsu ez zuri eskuak urratuko./ Erropa guztiak urratuta etorri die umiak basotik.”
2.urratu, urratúa.
(b).
Izena.
Arañazo, rasponazo.
“Demaseko urratua ein neban belaunian alanbre-estakiakin.”
3.urratu, urratúa.
(b).
Izena.
Arropako arratara. · Rasgadura.
“Praketan urratua daukazu.”
Rasgar(se), arañar(se).
“Etxatsu ez zuri eskuak urratuko./ Erropa guztiak urratuta etorri die umiak basotik.”
2.urratu, urratúa.
(b).
Izena.
Arañazo, rasponazo.
“Demaseko urratua ein neban belaunian alanbre-estakiakin.”
3.urratu, urratúa.
(b).
Izena.
Arropako arratara. · Rasgadura.
“Praketan urratua daukazu.”
