Adiera
- 1.ur, urra. (d). Adjektiboa. Hurbilekoa. · Cercano, -a. “Ermua eta Eibar erri oso urrak die./ Orrek senide-ur gutxi dauka./ Barrenetxe ta Narbaiza gure auzo-urrak die.” Hitza soilik (lehen adibidea) gutxi erabilia, nahiz eta antzina normala izan. Konposatu moduan: senide-ur, auzo-ur, basarri-ur, eta beste banakaren bat, biziago.. Esamoldeak: úrren, úrrena. (c). Adjektiboa. Hurbilena. · El más cercano. “Aralarrarera joaten ga eskiatzera urrena dalako./ Uberan daukau tabernaik urrena.” Konposizioan batik bat: auzo(ik) urren, etxe(ik) urren, senide(ik) urren... Ari danak il jakoz da Donostiako lengusuak izangoittu senide urrenak./ Auzoik urrenai tokatze jako abadiai abixatzia.. úrriñen.
- 2.ur. (a). Adberbioa. urre. Hurbil. · Cerca. “Ni zure ur-urrian bizi naiz./ Urretik bota zotsan tirua./ Urrera ondo ikusten dot.” Lekuzkoetan bakarrik: urrían, urréko, urrétik, urrera... Ur edo urre ez dira hutsik esaten, errepikapenetan ez bada: UR-URRIAN edo URRE-URRIAN.. Esamoldeak: urrik (emon) be(z). Esapidea. Ni mucho menos, ni por asomo. “Mindegiak errez irabaziko jotsak Arriai —Bai zera, ezta urrik emon be./ PPk PSOEi etxotsak urrik emon be eingo./ Estu artuko zebalakuan, baiña ezta urrik pe.”
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
3.ur.
ohar bat
1.ur, urra.
(d).
Adjektiboa.
Hurbilekoa. · Cercano, -a.
“Ermua eta Eibar erri oso urrak die./ Orrek senide-ur gutxi dauka./ Barrenetxe ta Narbaiza gure auzo-urrak die.”
Hitza soilik (lehen adibidea) gutxi erabilia, nahiz eta antzina normala izan. Konposatu moduan: senide-ur, auzo-ur, basarri-ur, eta beste banakaren bat, biziago..
Esamoldeak:
úrren, úrrena.
(c).
Adjektiboa.
Hurbilena. · El más cercano.
“Aralarrarera joaten ga eskiatzera urrena dalako./ Uberan daukau tabernaik urrena.”
Konposizioan batik bat: auzo(ik) urren, etxe(ik) urren, senide(ik) urren... Ari danak il jakoz da Donostiako lengusuak izangoittu senide urrenak./ Auzoik urrenai tokatze jako abadiai abixatzia..
úrriñen.
2.ur.
(a).
Adberbioa.
urre.
Hurbil. · Cerca.
“Ni zure ur-urrian bizi naiz./ Urretik bota zotsan tirua./ Urrera ondo ikusten dot.”
Lekuzkoetan bakarrik: urrían, urréko, urrétik, urrera... Ur edo urre ez dira hutsik esaten, errepikapenetan ez bada: UR-URRIAN edo URRE-URRIAN..
Esamoldeak:
urrik (emon) be(z).
Esapidea.
Ni mucho menos, ni por asomo.
“Mindegiak errez irabaziko jotsak Arriai —Bai zera, ezta urrik emon be./ PPk PSOEi etxotsak urrik emon be eingo./ Estu artuko zebalakuan, baiña ezta urrik pe.”