Kategoria gramatikala
Forma mugatua
txitxíña
Esanahia
Kanpoan teilatuko urak, hodian zehar etorri ondoren, jausten diren lekua.
Jakingarriak
Bereizketa hau egiten ez dutenek jeneralean ittuiñ deitu ohi diote bai kanpokoari eta bai barrukoari.
Ikustekoak
- tantán, tantána. (c). IzenaOnomatopeia. Goteo. También gotera débil. “Tantana ze dan? Ikusten dok? (tantaka dagoen txorroa seinalatu dit) Oixe./ Ittuiña be aundixa ero ezpaldin bada eta tantia bakarrik baldin bada, tantana. Klem./ Ganbaran tantana dago ta teillatura igo biako da.”
- ittúiñ. Izena. Aramaio. ittóin, ittogiñ, ittufiñ (Aram.). 1.ittuíñ, ittuíña. (b). Izena. Itogina. · Gotera. “Ittuiñak dare ganbaran da konpontzia komeni da.” Oso txikia denean tantana ere esaten zaio.. 2.ittúiñ, ittúiña. (b). Izena. Itogina. Teilatuko ura, hodian batu ondoren, jausten den txorroa eta lekua. · El chorro y el lugar donde caen las aguas del tejado. “Ittuiñera joan, da ekarri ura, txorrokua zikiña dator ta.” Ittuiñeko ura ona da garbantzuak eta egosteko. Gurean ahal zen guztietan itogineko uraz prestatzen ziren.. txitxiñ.
Oharrak
Ik.<b> ittuin, tantan.</b>
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
txitxiñ, txitxíña.
(c).
Izena.
Kanpoan teilatuko urak, hodian zehar etorri ondoren, jausten diren lekua.
“Amen Artizen “ittuiña”, gurian [Idurixon] txitxiña esate jakuan. Klem./ Ittogiña da barrura eitten dana, eta txitxina bere bie dan lekura doiana. Don.”
Bereizketa hau egiten ez dutenek jeneralean ittuiñ deitu ohi diote bai kanpokoari eta bai barrukoari..
ohar bat