Kategoria gramatikala
Forma mugatua
támaiñua
Aldaerak
tamaiña
Esanahia
Tamaño.
Jakingarriak
Elosu aldean TAMAI
Esamoldeak
-
támaiñutik fuérako, támaiñutik fuérakua.
Esapidea.
adierazkorra
támaiñutik kánpoko.
Fuera de tamaño, excepcional.
“Txala jaukau tamaiñutik fuerakua./ Ointxe be bota dok gizurra tamaiñutik fuerakua.”
-
támaiñuan.
(b).
Adberbioa.
Neurri egokian. · En su justa medida.
“Gradiatzeko arrautziakin gradiatzen dou: arrautza bi bota barrura, da uran gaiñera igotzen dabenian arrautziak, orduantxe gatza tamaiñuan. Enr./ Orri be lana tamaiñuan gustatzen jako (gutxi samar, alegia).”
-
támaiñua artu.
(b).
Esapidea.
Neurri egokia hartu.
“Eranai eta lanai tamaiñua artu bia jako./ Gero tamaiña artzen zanian euliana erun. JJp.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
támaiñu, -o, támaiñua.
(a).
Izena.
tamaiña.
Tamaño.
“Personian tamaiñuai etxako begiratu biar./ Banastatxuan tamaiñoko azaburuak dauzkagu./ Olaxe bueltan eraittekua, laubos bat zerekin, erdixen, da maratillia, lasaitzeko, da eraiñ da an batzen zan tamaiña ontaraiñoko matazia. JJp.”
Elosu aldean TAMAI.
ohar bat
Esamoldeak:
támaiñutik fuérako, támaiñutik fuérakua.
Esapidea.
adierazkorra
támaiñutik kánpoko.
Fuera de tamaño, excepcional.
“Txala jaukau tamaiñutik fuerakua./ Ointxe be bota dok gizurra tamaiñutik fuerakua.”
támaiñuan.
(b).
Adberbioa.
Neurri egokian. · En su justa medida.
“Gradiatzeko arrautziakin gradiatzen dou: arrautza bi bota barrura, da uran gaiñera igotzen dabenian arrautziak, orduantxe gatza tamaiñuan. Enr./ Orri be lana tamaiñuan gustatzen jako (gutxi samar, alegia).”
támaiñua artu.
(b).
Esapidea.
Neurri egokia hartu.
“Eranai eta lanai tamaiñua artu bia jako./ Gero tamaiña artzen zanian euliana erun. JJp.”
tamaiña.
Tamaño.
“Personian tamaiñuai etxako begiratu biar./ Banastatxuan tamaiñoko azaburuak dauzkagu./ Olaxe bueltan eraittekua, laubos bat zerekin, erdixen, da maratillia, lasaitzeko, da eraiñ da an batzen zan tamaiña ontaraiñoko matazia. JJp.”
Elosu aldean TAMAI.
ohar bat
Esamoldeak:
támaiñutik fuérako, támaiñutik fuérakua.
Esapidea.
adierazkorra
támaiñutik kánpoko.
Fuera de tamaño, excepcional.
“Txala jaukau tamaiñutik fuerakua./ Ointxe be bota dok gizurra tamaiñutik fuerakua.”
támaiñuan.
(b).
Adberbioa.
Neurri egokian. · En su justa medida.
“Gradiatzeko arrautziakin gradiatzen dou: arrautza bi bota barrura, da uran gaiñera igotzen dabenian arrautziak, orduantxe gatza tamaiñuan. Enr./ Orri be lana tamaiñuan gustatzen jako (gutxi samar, alegia).”
támaiñua artu.
(b).
Esapidea.
Neurri egokia hartu.
“Eranai eta lanai tamaiñua artu bia jako./ Gero tamaiña artzen zanian euliana erun. JJp.”
