Adiera
- 1.oingotxe, oingotxía. (c). Izenlaguna. oingotxeko, -ua. Oraingotxea, oraintxe bertakoa. · De ahora mismo. “Kotxiak daukan markia oingotxia izan bia dau derrior./” OINGOTXEKUA ere bai zentzu berean: Oingotxekua da ba txarlestona!. Esamoldeak: oingotxétik. (c). Adberbioa. Oraintxe bertatik. “Oingotxetik asi biakou datorren urtekua gertatzen. ”
- 2.oingotxe. (d). Adberbioa. Oraintxe bertan. · Ahora mismo. “Tarta au oingotxe jateko da./ Ogi au oingotxe einddakua da.”
- 3.oingotxe. (d). Adberbioa. Jada, dagoeneko. · Para ahora, ya. “Astebeterako joan zan da oingotxe aspertuta dago.” oingoz.
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
oingótxe.
ohar bat
1.oingotxe, oingotxía.
(c).
Izenlaguna.
oingotxeko, -ua.
Oraingotxea, oraintxe bertakoa. · De ahora mismo.
“Kotxiak daukan markia oingotxia izan bia dau derrior./”
OINGOTXEKUA ere bai zentzu berean: Oingotxekua da ba txarlestona!.
Esamoldeak:
oingotxétik.
(c).
Adberbioa.
Oraintxe bertatik.
“Oingotxetik asi biakou datorren urtekua gertatzen. ”
2.oingotxe.
(d).
Adberbioa.
Oraintxe bertan. · Ahora mismo.
“Tarta au oingotxe jateko da./ Ogi au oingotxe einddakua da.”
3.oingotxe.
(d).
Adberbioa.
Jada, dagoeneko. · Para ahora, ya.
“Astebeterako joan zan da oingotxe aspertuta dago.”
oingoz.