Adiera
-
1.naiko.
Graduatzailea.
Leintz.
Bastante.
“Naiko ondo emoten juek bazkaltzen./ Naiko garbixa jak egune.”
Bergara aldean, ostera, ez da erabiltzen. Bastante esaten da, edo bestela dezente edo samar.
.
-
2.naikúa.
(a).
Zenbatzailea.
Aski. · Suficiente.
“Oinddio eztozu naikua jan./ Aurten be naikua jente etorri da jaixetara.”
Esamoldeak:
naikua ta geixegi.
(b).
Esapidea.
Gehiegi. · más que suficiente.
“Ixildu zaittez. Naikua ta geixegi daukazu orrekin.”
naikúa lan.
(b).
Esapidea.
Zerbait ez dela erraza izango adierazten duen esapidea, esaldi hasierakoa, normalean.
“Naikua lan izango dau aurten aprobatzen./ Naikua lan dauka arek bere buruakin.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
naiko.
ohar bat
1.naiko.
Graduatzailea.
Leintz.
Bastante.
“Naiko ondo emoten juek bazkaltzen./ Naiko garbixa jak egune.”
Bergara aldean, ostera, ez da erabiltzen. Bastante esaten da, edo bestela dezente edo samar.
.
2.naikúa.
(a).
Zenbatzailea.
Aski. · Suficiente.
“Oinddio eztozu naikua jan./ Aurten be naikua jente etorri da jaixetara.”
Esamoldeak:
naikua ta geixegi.
(b).
Esapidea.
Gehiegi. · más que suficiente.
“Ixildu zaittez. Naikua ta geixegi daukazu orrekin.”
naikúa lan.
(b).
Esapidea.
Zerbait ez dela erraza izango adierazten duen esapidea, esaldi hasierakoa, normalean.
“Naikua lan izango dau aurten aprobatzen./ Naikua lan dauka arek bere buruakin.”
Leintz.
Bastante.
“Naiko ondo emoten juek bazkaltzen./ Naiko garbixa jak egune.”
Bergara aldean, ostera, ez da erabiltzen. Bastante esaten da, edo bestela dezente edo samar.
.
2.naikúa.
(a).
Zenbatzailea.
Aski. · Suficiente.
“Oinddio eztozu naikua jan./ Aurten be naikua jente etorri da jaixetara.”
Esamoldeak:
naikua ta geixegi.
(b).
Esapidea.
Gehiegi. · más que suficiente.
“Ixildu zaittez. Naikua ta geixegi daukazu orrekin.”
naikúa lan.
(b).
Esapidea.
Zerbait ez dela erraza izango adierazten duen esapidea, esaldi hasierakoa, normalean.
“Naikua lan izango dau aurten aprobatzen./ Naikua lan dauka arek bere buruakin.”
