Adiera
-
1.mingáiñ, mingáiña.
(a).
Izena.
Mihina. Lengua.
“Mingaiña etara dost lotsagabe orrek. ”
miñ eta mingaiñ Sin. gisa entzun ohi dira sarri..
-
2.mingáiñ, mingáiña.
(a).
Izena.
Mihinaren goi partea. · La parte superior de la lengua.
“Zuri-zurixa daukat mingaiña.”
-
3.mingáiñ, mingáiña.
(a).
Izena.
Ganadu mingaina, jaki ezaguna. · Lengua de vacuno.
“Mingaiña saltsan jan giñuan.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
mingáiñ.
ohar bat
1.mingáiñ, mingáiña.
(a).
Izena.
Mihina. Lengua.
“Mingaiña etara dost lotsagabe orrek. ”
miñ eta mingaiñ Sin. gisa entzun ohi dira sarri..
2.mingáiñ, mingáiña.
(a).
Izena.
Mihinaren goi partea. · La parte superior de la lengua.
“Zuri-zurixa daukat mingaiña.”
3.mingáiñ, mingáiña.
(a).
Izena.
Ganadu mingaina, jaki ezaguna. · Lengua de vacuno.
“Mingaiña saltsan jan giñuan.”
Mihina. Lengua.
“Mingaiña etara dost lotsagabe orrek. ”
miñ eta mingaiñ Sin. gisa entzun ohi dira sarri..
2.mingáiñ, mingáiña.
(a).
Izena.
Mihinaren goi partea. · La parte superior de la lengua.
“Zuri-zurixa daukat mingaiña.”
3.mingáiñ, mingáiña.
(a).
Izena.
Ganadu mingaina, jaki ezaguna. · Lengua de vacuno.
“Mingaiña saltsan jan giñuan.”
