Skip to main content

mérenge

juanmartin ·k erantsia Og, 04/20/2006 - 16:37 ·tan
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
mérengia
Esanahia
Mengela. · Insustancial, apocado, -a.
Aipamenak
Aipamena bera Egilea

Aurrekoa ikusi

Laburpena

mérenge, mérengia. (d). Adjektiboa. Mengela. · Insustancial, apocado, -a. Konde zarran semia, ate-krixketia paiñeluakin eldu iñok kontatoik euki ezteixen-da, olako merenge bat zuan. Don.” ohar bat

Multimedia

Bisitarien oharrak


  • German·k erantsia Og, 03/07/2013 - 18:44·tan

    Permalink

    RAE-K dio: merengue. (Del fr. meringue). 2. m. Persona de complexión delicada.