Adiera
-
1.larrittu.
(a).
da
du
Aditza.
Apurar(se), angustiarse.
“Ori, daukan narruakin, ezta puxka bateaittik larrittuko.”
-
2.larrittu, larrittúa.
(c).
Izena.
Estualdia, larrialdia. · Momento de angustia, de congoja.
“Azelakotxe larrittua artu giñuan umia plaian galdu jakunian./ Suspendiduta be eztau larrittu aundirik artzen.”
LARRITTUA ARTU, ia beti..
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
larríttu.
ohar bat
1.larrittu.
(a).
da
du
Aditza.
Apurar(se), angustiarse.
“Ori, daukan narruakin, ezta puxka bateaittik larrittuko.”
2.larrittu, larrittúa.
(c).
Izena.
Estualdia, larrialdia. · Momento de angustia, de congoja.
“Azelakotxe larrittua artu giñuan umia plaian galdu jakunian./ Suspendiduta be eztau larrittu aundirik artzen.”
LARRITTUA ARTU, ia beti..
Apurar(se), angustiarse.
“Ori, daukan narruakin, ezta puxka bateaittik larrittuko.”
2.larrittu, larrittúa.
(c).
Izena.
Estualdia, larrialdia. · Momento de angustia, de congoja.
“Azelakotxe larrittua artu giñuan umia plaian galdu jakunian./ Suspendiduta be eztau larrittu aundirik artzen.”
LARRITTUA ARTU, ia beti..
