Adiera
-
1.kurioso, kuriosúa.
(c).
Adjektiboa.
Apaina, itxura finekoa, garbia. Pertsonez, batik bat, baina abere eta gauzez ere bai. · De aspecto fino, aseado, de modales refinados.
“Espoloiko gizon kuriosotxo batekin ezkondu zan./ Biaia erosi giñuan, azurrestu samarra, baiña oso kuriosua./ Kuriosua don beroi errebittautako ezpanokin. Klem.”
-
2.kurioso, kuriosúa.
(c).
Adjektiboa.
Besteen gauzak jakin zalea. · Curioso, -a.
“Aura dan kuriosuakin sukalderaiño be sartuko jatzu.”
-
3.kurioso.
(c).
Adberbioa.
Cuidadosamente.
“Artu zepillua ta kurioso-kurioso kendu mantxak./ Lana kurioso eitten dau igeltsero orrek.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
kurióso.
ohar bat
1.kurioso, kuriosúa.
(c).
Adjektiboa.
Apaina, itxura finekoa, garbia. Pertsonez, batik bat, baina abere eta gauzez ere bai. · De aspecto fino, aseado, de modales refinados.
“Espoloiko gizon kuriosotxo batekin ezkondu zan./ Biaia erosi giñuan, azurrestu samarra, baiña oso kuriosua./ Kuriosua don beroi errebittautako ezpanokin. Klem.”
2.kurioso, kuriosúa.
(c).
Adjektiboa.
Besteen gauzak jakin zalea. · Curioso, -a.
“Aura dan kuriosuakin sukalderaiño be sartuko jatzu.”
3.kurioso.
(c).
Adberbioa.
Cuidadosamente.
“Artu zepillua ta kurioso-kurioso kendu mantxak./ Lana kurioso eitten dau igeltsero orrek.”
Apaina, itxura finekoa, garbia. Pertsonez, batik bat, baina abere eta gauzez ere bai. · De aspecto fino, aseado, de modales refinados.
“Espoloiko gizon kuriosotxo batekin ezkondu zan./ Biaia erosi giñuan, azurrestu samarra, baiña oso kuriosua./ Kuriosua don beroi errebittautako ezpanokin. Klem.”
2.kurioso, kuriosúa.
(c).
Adjektiboa.
Besteen gauzak jakin zalea. · Curioso, -a.
“Aura dan kuriosuakin sukalderaiño be sartuko jatzu.”
3.kurioso.
(c).
Adberbioa.
Cuidadosamente.
“Artu zepillua ta kurioso-kurioso kendu mantxak./ Lana kurioso eitten dau igeltsero orrek.”
