Adiera
-
1.korríente, korríentia.
(b).
Adjektiboa.
Berezia ez dena, ohizkoa, arrunta. Ardoagatik bereziki, baina janariak, edariak, arropak... edozergatik esan daiteke. · Corriente, común, no especial.
“Zer erango juau, markakua ala korrientia?/ Praka bakeruekin dda jertse korriente batekin zeuan.”
Adberbio gisa ere bai: Aberatsa izan arren oso korriente jazte zan..
-
2.korríente, korríentia.
(c).
Adjektiboa.
Tratu normala duen pertsonagatik esan ohi da, ez dela harroa edo horrelako zerbait azpimarratzeko. · Se dice de las personas de trato normal y corriente, cuando, por alguna circunstancia pudieran no serlo.
“Ba nik zuen jefiakin bastante tratu daukat eta gizon korrientia da, e./ Bestela eztakitt ze izango dan, baiña lagun artian korriente askua da.”
-
3.korríente.
(c).
Adberbioa.
Erraz, zailtasunik gabe, ohizkotasunez; broma giroan, batik bat. · Con normalidad.
“Atzo gabian frantses be korriente eitten giñuan./ Nik amar-millakuak korriente erabiltzen jittuat./ Esangotsut nik ze jatordu: kafia, ola bazkaixan gaiñian artzen, korriente jaixan be, nik amar bat urtekin asi. Hil.”
-
4.korríente, korríentia.
(b).
Corriente de viento o agua.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
korríente.
ohar bat
1.korríente, korríentia.
(b).
Adjektiboa.
Berezia ez dena, ohizkoa, arrunta. Ardoagatik bereziki, baina janariak, edariak, arropak... edozergatik esan daiteke. · Corriente, común, no especial.
“Zer erango juau, markakua ala korrientia?/ Praka bakeruekin dda jertse korriente batekin zeuan.”
Adberbio gisa ere bai: Aberatsa izan arren oso korriente jazte zan..
2.korríente, korríentia.
(c).
Adjektiboa.
Tratu normala duen pertsonagatik esan ohi da, ez dela harroa edo horrelako zerbait azpimarratzeko. · Se dice de las personas de trato normal y corriente, cuando, por alguna circunstancia pudieran no serlo.
“Ba nik zuen jefiakin bastante tratu daukat eta gizon korrientia da, e./ Bestela eztakitt ze izango dan, baiña lagun artian korriente askua da.”
3.korríente.
(c).
Adberbioa.
Erraz, zailtasunik gabe, ohizkotasunez; broma giroan, batik bat. · Con normalidad.
“Atzo gabian frantses be korriente eitten giñuan./ Nik amar-millakuak korriente erabiltzen jittuat./ Esangotsut nik ze jatordu: kafia, ola bazkaixan gaiñian artzen, korriente jaixan be, nik amar bat urtekin asi. Hil.”
4.korríente, korríentia.
(b).
Corriente de viento o agua.
Berezia ez dena, ohizkoa, arrunta. Ardoagatik bereziki, baina janariak, edariak, arropak... edozergatik esan daiteke. · Corriente, común, no especial.
“Zer erango juau, markakua ala korrientia?/ Praka bakeruekin dda jertse korriente batekin zeuan.”
Adberbio gisa ere bai: Aberatsa izan arren oso korriente jazte zan..
2.korríente, korríentia.
(c).
Adjektiboa.
Tratu normala duen pertsonagatik esan ohi da, ez dela harroa edo horrelako zerbait azpimarratzeko. · Se dice de las personas de trato normal y corriente, cuando, por alguna circunstancia pudieran no serlo.
“Ba nik zuen jefiakin bastante tratu daukat eta gizon korrientia da, e./ Bestela eztakitt ze izango dan, baiña lagun artian korriente askua da.”
3.korríente.
(c).
Adberbioa.
Erraz, zailtasunik gabe, ohizkotasunez; broma giroan, batik bat. · Con normalidad.
“Atzo gabian frantses be korriente eitten giñuan./ Nik amar-millakuak korriente erabiltzen jittuat./ Esangotsut nik ze jatordu: kafia, ola bazkaixan gaiñian artzen, korriente jaixan be, nik amar bat urtekin asi. Hil.”
4.korríente, korríentia.
(b).
Corriente de viento o agua.
