Adiera
-
1.iñor.
(a).
Izenordaina.
Nadie (ezezkoetan).
“Eztago iñor komunian./ Iño(k) pe eztaki zenbat sufridu neban.”
I.
Esamoldeak:
iñor biarrian egon.
(c).
Norbera gauza izan ez eta norbaiten premian egon.
“Ezta ezetarako gauza. Iñor biarrian dago komunera joateko be.”
íñok éztakotan ibílli.
(c).
Esapidea.
Ezohizkoak diren gauzak egin, nabarmenak edo normaletik kanporakoak.
“Zer, Aixkorriko puntara zoiazela gaba pasatzera? Zuei iñok eztakotan ibiltzia gustatzen jatzue.”
Errieta doinuan esan ohi da..
béstek éztakotan ibilli.
iñóbe.
(b).
iñor be.
Inor ere.
“Iñobe etxuat ikusi bidian. Etxuat gizonik iñobe ikusi. Don.”
-
2.iñor.
(b).
Izenordaina.
Alguien, otra persona.
“Iñon biarra badozu, deittu./ Orrek beriak eta iñon lanak eitteittu./ Orrek, iñor balitz, primeran bizi bia leuke./ Norberan andria baiño iñona polittaua izaten da.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
iñor.
ohar bat
1.iñor.
(a).
Izenordaina.
Nadie (ezezkoetan).
“Eztago iñor komunian./ Iño(k) pe eztaki zenbat sufridu neban.”
I.
Esamoldeak:
iñor biarrian egon.
(c).
Norbera gauza izan ez eta norbaiten premian egon.
“Ezta ezetarako gauza. Iñor biarrian dago komunera joateko be.”
íñok éztakotan ibílli.
(c).
Esapidea.
Ezohizkoak diren gauzak egin, nabarmenak edo normaletik kanporakoak.
“Zer, Aixkorriko puntara zoiazela gaba pasatzera? Zuei iñok eztakotan ibiltzia gustatzen jatzue.”
Errieta doinuan esan ohi da..
béstek éztakotan ibilli.
iñóbe.
(b).
iñor be.
Inor ere.
“Iñobe etxuat ikusi bidian. Etxuat gizonik iñobe ikusi. Don.”
2.iñor.
(b).
Izenordaina.
Alguien, otra persona.
“Iñon biarra badozu, deittu./ Orrek beriak eta iñon lanak eitteittu./ Orrek, iñor balitz, primeran bizi bia leuke./ Norberan andria baiño iñona polittaua izaten da.”
Nadie (ezezkoetan).
“Eztago iñor komunian./ Iño(k) pe eztaki zenbat sufridu neban.”
I.
Esamoldeak:
iñor biarrian egon.
(c).
Norbera gauza izan ez eta norbaiten premian egon.
“Ezta ezetarako gauza. Iñor biarrian dago komunera joateko be.”
íñok éztakotan ibílli.
(c).
Esapidea.
Ezohizkoak diren gauzak egin, nabarmenak edo normaletik kanporakoak.
“Zer, Aixkorriko puntara zoiazela gaba pasatzera? Zuei iñok eztakotan ibiltzia gustatzen jatzue.”
Errieta doinuan esan ohi da..
béstek éztakotan ibilli.
iñóbe.
(b).
iñor be.
Inor ere.
“Iñobe etxuat ikusi bidian. Etxuat gizonik iñobe ikusi. Don.”
2.iñor.
(b).
Izenordaina.
Alguien, otra persona.
“Iñon biarra badozu, deittu./ Orrek beriak eta iñon lanak eitteittu./ Orrek, iñor balitz, primeran bizi bia leuke./ Norberan andria baiño iñona polittaua izaten da.”
