Kategoria gramatikala
Forma mugatua
gozatsúa
Esanahia
Gozotasunez betea, biguna, leuna; zapatak, arropak, euria, lurra, etab. · Suave, blando, -a.
Jakingarriak
Pertsonez ere esan omen daiteke. Euriari dagokionean adb. gisa ere bai: Gozatsu diardu eurixa.
Antonimoak
-
gozákaitz, gozakáitza.
(d).
Adjektiboa.
Desatsegina, gustua egiteko gaitza, pertsonez; latza, lakarra, arropaz, lurraz, etab. · Desagradable, referiéndose a personas; áspero, duro, referiéndose a ropas, tierra, etc.
“Persona bat pe izan leikek gozakaitza, desagradablia danian ero. Galtza batzuk pe izan leizkek. Klem.”
gozátsu.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
gozátsu, gozatsúa.
(d).
Adjektiboa.
Gozotasunez betea, biguna, leuna; zapatak, arropak, euria, lurra, etab. · Suave, blando, -a.
“Zaparrada gozatsua ein ddau./ Narru biguna daukenian zapata gozatsuak diela esan leikek. Klem.”
Pertsonez ere esan omen daiteke. Euriari dagokionean adb. gisa ere bai: Gozatsu diardu eurixa..
ohar bat
gozákaitz.
Gozotasunez betea, biguna, leuna; zapatak, arropak, euria, lurra, etab. · Suave, blando, -a.
“Zaparrada gozatsua ein ddau./ Narru biguna daukenian zapata gozatsuak diela esan leikek. Klem.”
Pertsonez ere esan omen daiteke. Euriari dagokionean adb. gisa ere bai: Gozatsu diardu eurixa..
ohar bat
gozákaitz.
