Ikustekoak
-
egúndoko, egúndokua.
(a).
Izenlaguna.
eúndoko.
Berebizikoa, sekulakoa. · Enorme, excepcional.
“Egundoko zartaria artu zeban bizikletatik jausitta.”
Esan E.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
