Adiera
- 1.estu. (a). Adberbioa. Prieto. “Oso estu dauzkat zapatak.”
- 2.estu, estúa. (a). Adjektiboa. Estrecho, -a. “Bide estua dago zuenera.” Esamoldeak: fiua baiño estuaua izan. Esapidea. Oso pertsona estua, iharra, izan. “Neska, eskerrak erropia haundixa eruaten daben, bestela, ikusi bez; fiua baiño estuagua don-eta. (TSE Berb)”
- 3.estu. (a). Adberbioa. Larri. · Con apuros. “Estu ibiltzen da diruz.” Esamoldeak: larri tta estu. (b). Esapidea. En apuros. “Larri tta estu nabill estudixuekin.” éstu-estúan. (c). Esapidea. En caso extremo. “Orrek zigarruai lagatzia baiño naixao leuke, estu-estuan, janai lagatzia.” estu artu. (c). Esapidea.
- 4.estu, estúa. (b). Adjektiboa. Pertsona zuzenegi eta eskrupulotsuengatik esaten da. “Gizon ona da baiña estuegixa bizimodu onetarako.”
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
éstu.
ohar bat
1.estu.
(a).
Adberbioa.
Prieto.
“Oso estu dauzkat zapatak.”
2.estu, estúa.
(a).
Adjektiboa.
Estrecho, -a.
“Bide estua dago zuenera.”
Esamoldeak:
fiua baiño estuaua izan.
Esapidea.
Oso pertsona estua, iharra, izan.
“Neska, eskerrak erropia haundixa eruaten daben, bestela, ikusi bez; fiua baiño estuagua don-eta. (TSE Berb)”
3.estu.
(a).
Adberbioa.
Larri. · Con apuros.
“Estu ibiltzen da diruz.”
Esamoldeak:
larri tta estu.
(b).
Esapidea.
En apuros.
“Larri tta estu nabill estudixuekin.”
éstu-estúan.
(c).
Esapidea.
En caso extremo.
“Orrek zigarruai lagatzia baiño naixao leuke, estu-estuan, janai lagatzia.”
estu artu.
(c).
Esapidea.
4.estu, estúa.
(b).
Adjektiboa.
Pertsona zuzenegi eta eskrupulotsuengatik esaten da.
“Gizon ona da baiña estuegixa bizimodu onetarako.”