Adiera
-
1.ése, ésia.
(c).
Izena.
La letra "s".
“Esia ezin dau pronunziau.”
-
2.ése, ésia.
(c).
Izena.
Se dice de las curvas que se trazan al no andar recto.
“Mutikuak bizikletan esiak eiñaz etortzen zien eskolatik etxera./ Kriston esia ein najuan frenazua jota.”
Esamoldeak:
éseka.
(c).
Adberbioa.
Eseak eginez, balantzaka.
“Zeukan atxurrakin eseka urten zan tabernatik.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
ése.
ohar bat
1.ése, ésia.
(c).
Izena.
La letra "s".
“Esia ezin dau pronunziau.”
2.ése, ésia.
(c).
Izena.
Se dice de las curvas que se trazan al no andar recto.
“Mutikuak bizikletan esiak eiñaz etortzen zien eskolatik etxera./ Kriston esia ein najuan frenazua jota.”
Esamoldeak:
éseka.
(c).
Adberbioa.
Eseak eginez, balantzaka.
“Zeukan atxurrakin eseka urten zan tabernatik.”
La letra "s".
“Esia ezin dau pronunziau.”
2.ése, ésia.
(c).
Izena.
Se dice de las curvas que se trazan al no andar recto.
“Mutikuak bizikletan esiak eiñaz etortzen zien eskolatik etxera./ Kriston esia ein najuan frenazua jota.”
Esamoldeak:
éseka.
(c).
Adberbioa.
Eseak eginez, balantzaka.
“Zeukan atxurrakin eseka urten zan tabernatik.”
