Ikustekoak
-
errémat.
1.erremat, erremáta.
(d).
Izena.
Azken ikutua. · El remate final.
“Erreumiakin izurrauta zebillen, da gaiñetik pulmonixia arrapau zeban, da aretxek emun zotsan erremata./ Kalera bizi izatia izan zan aren erremata. ”
Normalean "golpe de gracia", azken txarra zentzuan erabiltzen da, baina ez beti: Etxia ixa akabauta dago, baiña oinddio eztotse emon erremata. Mugatuan batik bat.
.
2.erremat, erremáta.
(d).
du
dio
Izena.
erromat.
Enkantea. · Subasta, remate.
“Aintziñan sarri izate zittuan errematak; esate baterako erribasotako egurrak subastan ero errematian urtetze juan. Alako egunian erremata dagola anunziatzen zuan. Klem.”
Errematak pospoloak beste irauten omen zuen: Poxpolua piztu eta aura emendau bittartian: nik ogei duro pagauko juat, bestiak ogetamar. .
Esamoldeak:
errematían úrten.
(d).
du
Aditza.
Subastarse, salir en subasta.
ohar bat
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
