Adiera
-
1.diabru, diabrúa.
(a).
Izena.
El diablo.
“Infernuko diabrua baiño okerraua da.”
Etsaixa ere deitzen zitzaion eliz giroan.
.
Esamoldeak:
diabrua baiño okerraua izan.
Esapidea.
Oso okerra, bihurria izan.
“Diabrua baiño okerraua zan txikittan. ”
diábru gúztiak bat éindda be oláko olakóik.
(d).
Esapidea.
Expresión de asombro.
-
2.diabru, diabrúa.
(a).
Adjektiboa.
Okerra. · Travieso, -a.
“Mutiko diabru onekin ezin ddot burutu.”
"Díabru" da zenbait pertsona bihurriren ezizena.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
diábru.
ohar bat
1.diabru, diabrúa.
(a).
Izena.
El diablo.
“Infernuko diabrua baiño okerraua da.”
Etsaixa ere deitzen zitzaion eliz giroan.
.
Esamoldeak:
diabrua baiño okerraua izan.
Esapidea.
Oso okerra, bihurria izan.
“Diabrua baiño okerraua zan txikittan. ”
diábru gúztiak bat éindda be oláko olakóik.
(d).
Esapidea.
Expresión de asombro.
2.diabru, diabrúa.
(a).
Adjektiboa.
Okerra. · Travieso, -a.
“Mutiko diabru onekin ezin ddot burutu.”
"Díabru" da zenbait pertsona bihurriren ezizena.
.
El diablo.
“Infernuko diabrua baiño okerraua da.”
Etsaixa ere deitzen zitzaion eliz giroan.
.
Esamoldeak:
diabrua baiño okerraua izan.
Esapidea.
Oso okerra, bihurria izan.
“Diabrua baiño okerraua zan txikittan. ”
diábru gúztiak bat éindda be oláko olakóik.
(d).
Esapidea.
Expresión de asombro.
2.diabru, diabrúa.
(a).
Adjektiboa.
Okerra. · Travieso, -a.
“Mutiko diabru onekin ezin ddot burutu.”
"Díabru" da zenbait pertsona bihurriren ezizena.
.
