Adiera
-
1.baiña.
(a).
Juntagailua.
Pero.
“Erosiko neuke baiña eztaukat diruik.”
Esamoldeak:
baiña bakua izan.
(c).
Esapidea.
Aitzakiarik gabekoa, behar den bezalakoa izan.
“Baiña bakua da erosi dogun kotxia!”
-
2.baiña.
(b).
Juntagailua.
Esaldiaren bukaeran jarrita, nahiz eta, arren. · Aunque; colocado al final de la frase.
“Enotsan emon, eskatu zostan baiña./ Azkenengo tragua artukou, berandua da baiña./ Aprobau egin zeban, etzeban merezi baiña.”
-
3.báiña, baiña!.
(c).
Interjekzioa.
Bat-batean errietarako motiboak ikusten direnean esan ohi da, ozenki, esaldiaren aurretik. · Exclamación de enfado que se dice como antesala de la frase.
“Baiña, baiña! au da sukalde jiria: lur guztia bustitta./ Baiña baiña! Zetan zabizte nere autuan?”
Haserre esaten bada ere amakoi samarra da.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
baiña.
ohar bat
1.baiña.
(a).
Juntagailua.
Pero.
“Erosiko neuke baiña eztaukat diruik.”
Esamoldeak:
baiña bakua izan.
(c).
Esapidea.
Aitzakiarik gabekoa, behar den bezalakoa izan.
“Baiña bakua da erosi dogun kotxia!”
2.baiña.
(b).
Juntagailua.
Esaldiaren bukaeran jarrita, nahiz eta, arren. · Aunque; colocado al final de la frase.
“Enotsan emon, eskatu zostan baiña./ Azkenengo tragua artukou, berandua da baiña./ Aprobau egin zeban, etzeban merezi baiña.”
3.báiña, baiña!.
(c).
Interjekzioa.
Bat-batean errietarako motiboak ikusten direnean esan ohi da, ozenki, esaldiaren aurretik. · Exclamación de enfado que se dice como antesala de la frase.
“Baiña, baiña! au da sukalde jiria: lur guztia bustitta./ Baiña baiña! Zetan zabizte nere autuan?”
Haserre esaten bada ere amakoi samarra da.
.
Pero.
“Erosiko neuke baiña eztaukat diruik.”
Esamoldeak:
baiña bakua izan.
(c).
Esapidea.
Aitzakiarik gabekoa, behar den bezalakoa izan.
“Baiña bakua da erosi dogun kotxia!”
2.baiña.
(b).
Juntagailua.
Esaldiaren bukaeran jarrita, nahiz eta, arren. · Aunque; colocado al final de la frase.
“Enotsan emon, eskatu zostan baiña./ Azkenengo tragua artukou, berandua da baiña./ Aprobau egin zeban, etzeban merezi baiña.”
3.báiña, baiña!.
(c).
Interjekzioa.
Bat-batean errietarako motiboak ikusten direnean esan ohi da, ozenki, esaldiaren aurretik. · Exclamación de enfado que se dice como antesala de la frase.
“Baiña, baiña! au da sukalde jiria: lur guztia bustitta./ Baiña baiña! Zetan zabizte nere autuan?”
Haserre esaten bada ere amakoi samarra da.
.
