Adiera
-
1.áurre.
(a).
Izena.
áurria.
Parte delantera.
“Etxe onek aurria politta dauka, atzia ez.”
átze.
Esamoldeak:
áurrian ibilli.
(c).
Esapidea.
Buru izan. · Ser cabecilla, dirigente.
“Iñaki PNVian, oso aurrian ei dabill./ Seme, beintzat ez ari aurrian (edo aurreregi) ibilli.”
áurrian etara.
(c).
Norbait indarrez kanpora atera.
“Kamareruak artu eta aurrian etara zeban.”
aurrian bialdu.
(c).
Esapidea.
Pikutara bialdu.
áurria artu.
(a).
Aditza.
Tomar la delantera.
“Goiz juan nitzan baiña ala be iruk artu zosten aurria.”
aurreraokuak euki.
(c).
Esapidea.
Beste lehentasun batzuk izan.
“Gure neskiak ezkontzia baiño aurreraokuak badauzkala diño. ”
áurrera joan.
(c).
Esapidea.
Azken gerratean Bizkai aldera, errepublikak kontrolatzen zuen aldera, joan. · Irse a zona republicana durante la última guerra civil.
“Nazionalak Bergan sartu zienian aurrera joan zan familixa asko./ Bajakixan gure ama, anaiak-eta aurrian zittuana, ezta. Klem.”
aurre egin.
(c).
Esapidea.
Frente eman.
“Kreditua eskatzia erreza da, baiña gero ainbeste milloiri aurre egin biajako./ Arek aurre egingo loskio baitta aitta santuai be. ”
frente emon.
-
2.áurre, áurria.
(b).
Posposizioa.
La época o el momento anterior a algo.
“Gerra aurria bastante baketsua izan zuan./ Afalaurrian eingou berba.”
óste.
-
3.áurre.
(a).
Leku-denborazko kasuetan: aurreko, aurretik, aurrera, aurrerutz, aurreraiño, aurrez, aurrian...
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
áurre.
ohar bat
1.áurre.
(a).
Izena.
áurria.
Parte delantera.
“Etxe onek aurria politta dauka, atzia ez.”
átze.
Esamoldeak:
áurrian ibilli.
(c).
Esapidea.
Buru izan. · Ser cabecilla, dirigente.
“Iñaki PNVian, oso aurrian ei dabill./ Seme, beintzat ez ari aurrian (edo aurreregi) ibilli.”
áurrian etara.
(c).
Norbait indarrez kanpora atera.
“Kamareruak artu eta aurrian etara zeban.”
aurrian bialdu.
(c).
Esapidea.
Pikutara bialdu.
áurria artu.
(a).
Aditza.
Tomar la delantera.
“Goiz juan nitzan baiña ala be iruk artu zosten aurria.”
aurreraokuak euki.
(c).
Esapidea.
Beste lehentasun batzuk izan.
“Gure neskiak ezkontzia baiño aurreraokuak badauzkala diño. ”
áurrera joan.
(c).
Esapidea.
Azken gerratean Bizkai aldera, errepublikak kontrolatzen zuen aldera, joan. · Irse a zona republicana durante la última guerra civil.
“Nazionalak Bergan sartu zienian aurrera joan zan familixa asko./ Bajakixan gure ama, anaiak-eta aurrian zittuana, ezta. Klem.”
aurre egin.
(c).
Esapidea.
Frente eman.
“Kreditua eskatzia erreza da, baiña gero ainbeste milloiri aurre egin biajako./ Arek aurre egingo loskio baitta aitta santuai be. ”
frente emon.
2.áurre, áurria.
(b).
Posposizioa.
La época o el momento anterior a algo.
“Gerra aurria bastante baketsua izan zuan./ Afalaurrian eingou berba.”
óste.
3.áurre.
(a).
Leku-denborazko kasuetan: aurreko, aurretik, aurrera, aurrerutz, aurreraiño, aurrez, aurrian...
áurria.
Parte delantera.
“Etxe onek aurria politta dauka, atzia ez.”
átze.
Esamoldeak:
áurrian ibilli.
(c).
Esapidea.
Buru izan. · Ser cabecilla, dirigente.
“Iñaki PNVian, oso aurrian ei dabill./ Seme, beintzat ez ari aurrian (edo aurreregi) ibilli.”
áurrian etara.
(c).
Norbait indarrez kanpora atera.
“Kamareruak artu eta aurrian etara zeban.”
aurrian bialdu.
(c).
Esapidea.
Pikutara bialdu.
áurria artu.
(a).
Aditza.
Tomar la delantera.
“Goiz juan nitzan baiña ala be iruk artu zosten aurria.”
aurreraokuak euki.
(c).
Esapidea.
Beste lehentasun batzuk izan.
“Gure neskiak ezkontzia baiño aurreraokuak badauzkala diño. ”
áurrera joan.
(c).
Esapidea.
Azken gerratean Bizkai aldera, errepublikak kontrolatzen zuen aldera, joan. · Irse a zona republicana durante la última guerra civil.
“Nazionalak Bergan sartu zienian aurrera joan zan familixa asko./ Bajakixan gure ama, anaiak-eta aurrian zittuana, ezta. Klem.”
aurre egin.
(c).
Esapidea.
Frente eman.
“Kreditua eskatzia erreza da, baiña gero ainbeste milloiri aurre egin biajako./ Arek aurre egingo loskio baitta aitta santuai be. ”
frente emon.
2.áurre, áurria.
(b).
Posposizioa.
La época o el momento anterior a algo.
“Gerra aurria bastante baketsua izan zuan./ Afalaurrian eingou berba.”
óste.
3.áurre.
(a).
Leku-denborazko kasuetan: aurreko, aurretik, aurrera, aurrerutz, aurreraiño, aurrez, aurrian...
