Sarrera nagusia
-
bérba, berbía.
(a).
Izena.
Hitza. · Palabra.
“Berba asko baiña ganora gutxi.”
ohar bat
Esamoldeak:
ondo berba egiña.
(c).
Adjektiboa.
Gozo hitz egiten duena, inor mindu gabe.
“Oso ondo berba egiña zuan zuen aittajuna.”
(norbaiten) berbiak indarrik ez.
Esapidea.
Norbaiten esana aintzakotzat hartu ez.
“Nik milla bider esan notsan, baiña itxuria nere berbiak eztauka inddarrik.”
berbía jan.
(b).
Esapidea.
Agindutakoa bete ez. · Incumplir la palabra.
“Ezixozue ezer sinistu, berbia jaten zalia da ta.”
berbía etorri.
(c).
Bere onera edo senera etorri.
“Buruan golpia artu zeban eta oindio etxako berbaik etorri. ”
berbía eskatu.
(b).
Pedir la palabra.
berbía emon.
(b).
Esapidea.
Dar la palabra, prometer.
“Joango nitzala esan notsen da bein berbia emon ezkero joan ein biakot.”
berbía artu.
(b).
Esapidea.
Erronka edo halakoren bat egiten denean beste norbaitek kontuan hartu. · Tomar en cuenta una promesa, un desafío, etc.
“Esan najuan eun kiloko arrixa jasotze nebala ta lagunak berbia artu josten da oiñ kontuak.”
berbázko, berbazkua.
(c).
Izenlaguna.
Oral, verbal.
“Berbazko tratuak pe balio dabe juiziuan. ”
bérbaz.
(b).
De palabra.
“Berbaz ezin badabe alkar entendidu kartaz probau deixela./ Berbaz einddako tratuekin kontuz.”
berbán-berbán.
(c).
Esaten duen guztian.
“Berban-berban gizurra dauka.”
berba zatarreko, berba zatarrekúa.
(b).
Hitz itsusiak esan zalea.
“Ezta persona txarra, baiña berba zatarrekua. ”
berba zatar, berba zatarrak.
(a).
“Ezizu esan berba zatarrik. ”
berba baten.
(c).
du
Adberbioa.
"Hitz batez, laburbilduz".
“"Berba baten: esan dozun guztia, guzurra.” (AAG Eibes)”
bérba eiñ.
(a).
du
Aditza.
Hitz egin.
“Berba geixegi eitten dozu.”
Esanahia
Adberbioaren indartzailea, atzetik jarrita. · Se pospone el adverbio para reforzarlo.
Esamoldeak
-
asko, askúa.
(c).
Adjektiboaren indartzailea, honen atzetik jarrita.
“Mutill eder askua il zeban oiñaztarrixak./ Telebisiño merke askua erosi dot dendan. ”
Forma mugatuak bakarrik..
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
3.asko.
(c).
Adberbioaren indartzailea, atzetik jarrita. · Se pospone el adverbio para reforzarlo.
“Ederki asko pasau giñuan jolasian./ Goiz asko jaiki naiz gaur be. ”
ohar bat
bérba, berbía.
(a).
Izena.
Hitza. · Palabra.
“Berba asko baiña ganora gutxi.”
ohar bat
Esamoldeak:
ondo berba egiña.
(c).
Adjektiboa.
Gozo hitz egiten duena, inor mindu gabe.
“Oso ondo berba egiña zuan zuen aittajuna.”
(norbaiten) berbiak indarrik ez.
Esapidea.
Norbaiten esana aintzakotzat hartu ez.
“Nik milla bider esan notsan, baiña itxuria nere berbiak eztauka inddarrik.”
berbía jan.
(b).
Esapidea.
Agindutakoa bete ez. · Incumplir la palabra.
“Ezixozue ezer sinistu, berbia jaten zalia da ta.”
berbía etorri.
(c).
Bere onera edo senera etorri.
“Buruan golpia artu zeban eta oindio etxako berbaik etorri. ”
berbía eskatu.
(b).
Pedir la palabra.
berbía emon.
(b).
Esapidea.
Dar la palabra, prometer.
“Joango nitzala esan notsen da bein berbia emon ezkero joan ein biakot.”
berbía artu.
(b).
Esapidea.
Erronka edo halakoren bat egiten denean beste norbaitek kontuan hartu. · Tomar en cuenta una promesa, un desafío, etc.
“Esan najuan eun kiloko arrixa jasotze nebala ta lagunak berbia artu josten da oiñ kontuak.”
berbázko, berbazkua.
(c).
Izenlaguna.
Oral, verbal.
“Berbazko tratuak pe balio dabe juiziuan. ”
bérbaz.
(b).
De palabra.
“Berbaz ezin badabe alkar entendidu kartaz probau deixela./ Berbaz einddako tratuekin kontuz.”
berbán-berbán.
(c).
Esaten duen guztian.
“Berban-berban gizurra dauka.”
berba zatarreko, berba zatarrekúa.
(b).
Hitz itsusiak esan zalea.
“Ezta persona txarra, baiña berba zatarrekua. ”
berba zatar, berba zatarrak.
(a).
“Ezizu esan berba zatarrik. ”
berba baten.
(c).
du
Adberbioa.
"Hitz batez, laburbilduz".
“"Berba baten: esan dozun guztia, guzurra.” (AAG Eibes)”
bérba eiñ.
(a).
du
Aditza.
Hitz egin.
“Berba geixegi eitten dozu.”
Esamoldeak:
asko, askúa.
(c).
Adjektiboaren indartzailea, honen atzetik jarrita.
“Mutill eder askua il zeban oiñaztarrixak./ Telebisiño merke askua erosi dot dendan. ”
Forma mugatuak bakarrik..
Adberbioaren indartzailea, atzetik jarrita. · Se pospone el adverbio para reforzarlo.
“Ederki asko pasau giñuan jolasian./ Goiz asko jaiki naiz gaur be. ”
ohar bat
bérba, berbía.
(a).
Izena.
Hitza. · Palabra.
“Berba asko baiña ganora gutxi.”
ohar bat
Esamoldeak:
ondo berba egiña.
(c).
Adjektiboa.
Gozo hitz egiten duena, inor mindu gabe.
“Oso ondo berba egiña zuan zuen aittajuna.”
(norbaiten) berbiak indarrik ez.
Esapidea.
Norbaiten esana aintzakotzat hartu ez.
“Nik milla bider esan notsan, baiña itxuria nere berbiak eztauka inddarrik.”
berbía jan.
(b).
Esapidea.
Agindutakoa bete ez. · Incumplir la palabra.
“Ezixozue ezer sinistu, berbia jaten zalia da ta.”
berbía etorri.
(c).
Bere onera edo senera etorri.
“Buruan golpia artu zeban eta oindio etxako berbaik etorri. ”
berbía eskatu.
(b).
Pedir la palabra.
berbía emon.
(b).
Esapidea.
Dar la palabra, prometer.
“Joango nitzala esan notsen da bein berbia emon ezkero joan ein biakot.”
berbía artu.
(b).
Esapidea.
Erronka edo halakoren bat egiten denean beste norbaitek kontuan hartu. · Tomar en cuenta una promesa, un desafío, etc.
“Esan najuan eun kiloko arrixa jasotze nebala ta lagunak berbia artu josten da oiñ kontuak.”
berbázko, berbazkua.
(c).
Izenlaguna.
Oral, verbal.
“Berbazko tratuak pe balio dabe juiziuan. ”
bérbaz.
(b).
De palabra.
“Berbaz ezin badabe alkar entendidu kartaz probau deixela./ Berbaz einddako tratuekin kontuz.”
berbán-berbán.
(c).
Esaten duen guztian.
“Berban-berban gizurra dauka.”
berba zatarreko, berba zatarrekúa.
(b).
Hitz itsusiak esan zalea.
“Ezta persona txarra, baiña berba zatarrekua. ”
berba zatar, berba zatarrak.
(a).
“Ezizu esan berba zatarrik. ”
berba baten.
(c).
du
Adberbioa.
"Hitz batez, laburbilduz".
“"Berba baten: esan dozun guztia, guzurra.” (AAG Eibes)”
bérba eiñ.
(a).
du
Aditza.
Hitz egin.
“Berba geixegi eitten dozu.”
Esamoldeak:
asko, askúa.
(c).
Adjektiboaren indartzailea, honen atzetik jarrita.
“Mutill eder askua il zeban oiñaztarrixak./ Telebisiño merke askua erosi dot dendan. ”
Forma mugatuak bakarrik..
