Forma mugatua
apuntia(k)
Esanahia
Apunte.
Esamoldeak
- apunte, apuntia(k). Apunte. ohar bat Esamoldeak: apunte, apuntia(k). Apunte. ohar bat Esamoldeak: apunte, apuntia(k). Apunte. ohar bat apuntera erosi. (c). Esapidea. Leintz. “Orduen jan-dendatan eta, apuntera erosten zien gauzak eta gero kintzenan pagau. (AA ArrasEus, 186. o.).” zorrían erosi. apuntera erosi. (c). Esapidea. Leintz. “Orduen jan-dendatan eta, apuntera erosten zien gauzak eta gero kintzenan pagau. (AA ArrasEus, 186. o.).” zorrían erosi.
- apuntera erosi. (c). Esapidea. Leintz. “Orduen jan-dendatan eta, apuntera erosten zien gauzak eta gero kintzenan pagau. (AA ArrasEus, 186. o.).” zorrían erosi.
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
apunte, apuntia(k).
Apunte.
ohar bat
Esamoldeak:
apunte, apuntia(k).
Apunte.
ohar bat
Esamoldeak:
apunte, apuntia(k).
Apunte.
ohar bat
apuntera erosi.
(c).
Esapidea.
Leintz.
“Orduen jan-dendatan eta, apuntera erosten zien gauzak eta gero kintzenan pagau. (AA ArrasEus, 186. o.).”
zorrían erosi.
apuntera erosi.
(c).
Esapidea.
Leintz.
“Orduen jan-dendatan eta, apuntera erosten zien gauzak eta gero kintzenan pagau. (AA ArrasEus, 186. o.).”
zorrían erosi.