Skip to main content

Hiztegia: bilaketaren emaitza

Errore mezua

Bilaketa azkarra Bilaketa aurreratua

káka. ohar bat 1.káka, káka. (a). Izena. Mierda. Mugagabean eta mugatuan berdin. . Esaerak: Umia ein zon, kaka ein zon. Esaera. (sic). Umea den lekuan kaka ugari dela, alegia. Bitxia da zon hori, eban edo zeban esaten baita hemen.. Esamoldeak: kaka jan. (d). Esapidea. arrunkeria Sarri entzun dut, mondrauetar hizkeraz esana, norbaiti tontoa dela aurpegira esateko, baina graziaz, honoko esaldia:. I tontúa áz ala kaká jaten dok? .” Kaka morralien, iru xemeiko jornalien. Esaera. Leintz. kaka eiñ. 1.kaka eiñ. (a). Aditza. Cagar. 2.kaka eiñ. (c). Esapidea. arrunkeria Porrot egin. Aidian irabazten asi zuan, baiña azkenian kaka ein juan. kaka dárixola egon. Esapidea. kaka eindda egon. Urduri edo beldurrez egon. Karreria daukanian kaka darixola egoten da. kaka burutik bera eiñ. (c). Esapidea. Nahi duten guztia egin norbaiti. Umiak kaka burutik bera eitten dotse maixu berrixai. ohar bat eta kaka. (c). Interjekzioa. Eta ezer ez! Nahi ez dena gertatzen denean. Eskiatzera joango giñala eta azkenian kaka. kakatára bialdu. (c). Esapidea. Haizea hartzera bidali. Dirua eskatu zostanian, kakatara bialdu najuan. content_copy aizía ártzera biáldu. kakatára bota. (c). Esapidea. Gaizki hitz egin norbaitez, desprestijiatzen saiatu. Gurasuak kakatara bota zeben maixua. kaka morralían!. (b). EsapideaInterjekzioa. kaka morralían. Mierda! Gaur Realan partidua ikustera joango giñala, ta kaka morralian! Suspendidu ein dda./ Kaka morralian! etxian aaztu jata liburua? Gaurko neska-mutikoei entzuten zaie inoiz; harrigarria egiten zaigu, horrelako gutxi esaten baitute. Adinekoen artean ez da oso erabilia. . kaka jaik-in!. (c). Esapidea. Iraintzeko erabilia. Badu kubatarren "comemierda" irainaren antza. 2.káka. (a). Izena. haur hizkera Gauza zikina, zikinkeria. · Cosa sucia (inf.). Lierni!, kaka!, bota ori!/ Umiak kaka guztiak eskutan artzeittue. 3.kakía. (d). Adberbioa. Amorragarria. · Fastidioso. Auraxe da benetan personia kakia. Mugatuan bakarrik. . 4.kaka-. (c). Aurrizki gisa, txarra, eskasa. Au da kakalangintzia egin doguna. Atsalde guztia labrantzan eta len baiño txarrago laga./ Au da kaka-egualdixa daukaguna gaur./ Ni enajoiak kaka-pelota orrekin jokatzera.
kákati. 1.kákati, kákatixa. (b). Adjektiboa. Cagón. Burla gisa ere esana ohean pixa eta kaka egiten dutenei. . 2.kákati, kákatixa. (b). Adjektiboa. Beldurtia.
kakátsu, kakatsúa. (c). Adjektiboa. Zazpikia. · Fastidioso, -a, molestón, -a, persona de poca paciencia. Zapatero moduan ona da, baiña kakatsu utsa./ Errelebua aldatu zotsenetik kakatsu bat eindda dago.
kakatsukeríxa, kakatsukerixía. (c). Izena. Ruindad. También fastidio. Pagatzeko orduan kakatsukerixan bat eingosku./ Ura sarri bota biarra da kotxe orrek daukan kakatsukerixia. Bi azentuz ere bai: kakátsukeríxa, kakátsukerixía. .
kakátxiñ
kakátxiñ, kakatxíña. (d). Izena. Philloscopus collybita. Mosquitero. Txori txikia, burubaltza-ren antzekoa.. content_copy txío.
kákatza, kákatzia. (c). Izena. Lokatzadia, basatza. · Barrizal, y por supuesto, "mierdazal". Eurixa eitte zebanian kakatza demasa sortzen zan etxe aurrian. ohar bat
kakáume, kakáumia. (b). Izena. Crio, -a, imberbe. Bota zigarrua ezpanetik, kakaumiok alakuok./ Iru kakaumek zure kotxiai zirrika ziarduen. ohar bat
kakáusaiñ, kakáusaiña. (a). Izena. Olor a excremento. Irudizko testuinguruetan ere bai: Zelako kakausaiña dagon gobernuko partiduan.
kákazarra!. (b). Interjekzioa. Interjección que denota contrariedad, disgusto. Plaiara joango giñala, ta kakazarra!
kakáztu. (c). da du Aditza. Enmierdar. Beixak kakaztuta laga dabe ataixa. Irudizkoetan ere bai: Txibatua zala, etzala, beintzat betiko kakaztuta geratu zan./ Orrek gauzak konpondu biarrian kakaztu eitteittu. .
káko, -u.
kako, -u
1.kako, -u, kakúa. (c). Izena. Gakoa, gantxoa, eta baita gantxo formako edozer; batik bat gauzak eskegitzeko tetxuan edo paretan daudenak. · Gancho. Kakotik zintzilik dago urdaiazpikua./ Guardasol kertenak kakudunak die. Ik. gantxu (normalean gantxu burdinazkoa da, kako egurrezkoa).. 2.kako, -u, kakúa. (d). Izena. Clave, "quid" de la cuestión. Eurixa sasoiz eiñ ezian basarrittarrak jai; ortxe jaok kakua. 3.kako, -u, kakuak. "Zurezko zangoak.· Zancos. Guk gaztetan egurrezko kako batzuk itte giñutzen, da an ibiltze giñan zein depora geixauan zutik ibilli. content_copy zánko. 4.kako, -u.