Skip to main content

da

  • 7. egin. (c). da aditza. Zerbait egokia ez izan norbaitendako, komeni edo gustatu ez, horrelako esaldietan:. Antxintxiketia eztok neretako eitten./ Aleginddu zuan baiña ezkondu bizimodua etzuan arendako eitten.. "Zerbait ez da norbaitendako egiten" formula beti. .
  • 2. egin. (c). da aditza. Ohitu.   Hacerse, acostumbrarse.. Puxkat eiñarte lan gogorra da./ Edozein gauzatara eitten da personia. . Sin. óittu.
  • 1. egon. (a). da aditza. Estar.. Egon ari presente etorri artian Bixente, . (-). esaera. "Bertantxe geratu." (Lar Antz)... Dagona dago, eztagona balego, . (c). esaera. .. banenguan ba ni, . (c). esapidea. Harrituta nengoen.. Banenguan ba ni... Zeozegaittik etzan aspaldixan etortzen. .. (geldi) egotekua ez izan, . (-). esapidea. Oso aktiboa izan.. Jesus! ori be ezton egotekua. ..
  • 2. egon. (a). da aditza. Haber.. Tonto asko dago. .
  • 1. egosi. (a). da-du aditza. Cocer(se)..
  • 2. egosi. (b). da-du aditza. (Leintz.) Guisar.. Okela egosixa afaltzeko. .
  • ekáiztu. (d). da aditza. Matxorratu.   Volverse estéril un animal (la vaca, mayormente).. Matxorratu ein dda. Bei ekaiztutakua. Matxorratu ein ddok, ekaiztu ein ddok. Don./ Ekaiztua be esaten da izendakuai, jeneralian, baiña bestiai matxorria. Don. . Ez diot beste inori entzun. Emakumeez ere esan omen daiteke.. Ik. matxórratu.
  • ekibókau. (a). da-du aditza. Equivocar-se. .
  • 1. elbarrittu. (c). da aditza. Volverse inválido..
  • 1. eldu. (a). da aditza. Madurar.. Oinddio eztare sagarrak elduta. .
  • 2. emendau. (d). da aditza. Amaitu.. Dana sorgiña zan orduan. Personak zien, tontolapiko pilla bat. Da gero pistolia jarri zanian dana ziero amendau. Mertz. .
  • emétu. (c). da aditza. Eme itxurak hartu.   Afeminarse.. Aspaldixan puxkat emetu ein dda Patxiko. .
  • 8. emon, emun. (b). da-du aditza. Con prolativo (NORTZAT), dar por, considerar.. Aurtengo sagarrak galdutzat emon bia die./ Ezin dou edozer gauza ontzat emon. .
  • 9. emon. (c). da-du-dio aditza. Igaro.   Pasar un tiempo.. Iru urte emon nittuan liburua eitten./ Makiña bat denpora emundakua da peskan..
  • 4. endregau. (b). da-du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Zoratu, burutik egin.   Enredar la cabeza, enloquecer.. Aspaldixan ziero endregauta dabill./ Mutiko zapu onek burutik endregauko nau. . BURUTIK ENDREGAU, batez ere. .
  • 1. enpliau. (b). da-du aditza. Emplear(se), dar empleo.. Ogei milla langille enpliatzeittu uezaba orrek. .
  • 1. enterau. (a). da aditza. Enterarse.. Enterauta ago biar juntia dagona?.
  • 1. entretenidu. (a). da-du aditza. Entretener-se..
  • 1. epeldu. (a). da-du aditza. Hotza eta beroaren arteko tenperaturan jarri.   Templar(se).. Esnia epeldu da?/ Asko epeldu dau egualdixa. .
  • erdéldundu. (b). da-du aditza. Erdaldun bihurtu.. Azen.: érdeldundu eta erdeldúndu ere bai. .
  • erdibíttu. (b). da-du aditza. ERDIBI EIÑ. Bi zati egin.   Dividir(se) en dos partes.. Auzua erdibittuta dago bidegintza gorabera bategatik./ Eskuakin erdibitzeittu sagarrak./ Ogixa erdibi eiñ da bokadillo bana jarri notsen. . erdíttik bi eiñ, . (b). aditza. "Erdibitu" zentzuan ere entzun daiteke, baina gehiago "partirse por la mitad" zentzuan.. Florerua lurrera jausi tta erdittik bi ein zan./ Zubixa erdittik bi eindda dago. .. erdibi eiñ, . (c). aditza. ..
  • 1. eregi. (-). da-du aditza. EREI. Ireki, zabaldu.   Abrir.. Nik ari aindduko banotsa: "eregidak au atiau". Baiña geo bestela geuk "zabaldu". Don.. Gutxi erabilia.. Sin. zabaldu.
  • 2. eregi. (-). da aditza. EREI. Zurari buruz, harien trinkotasuna eten, brintzatu.. Alkortzia? Ba, dana sikatuta erei eitten da; alperrik galdu. Sebas. . erégitta, . (d). adberbioa. Leher eginda.. Jota eregitta aillegau nitzuan etxera. . Gutxi erabilia. ..
  • 1. eridu. (a). da-du aditza. Herir(se).. Gerran eridu zeben.. Ik. zaurittu.
  • erkínddu. (d). da aditza. Indarra galdu, eskastu.   Perder fuerza, volverse defectuoso, desmejorar.. Porru landaria ondo etorri zan baiña aspaldixan ziero erkinddu da./ Aura zan gizonakin, da oiñ ziero erkindduta dago. .