aditza

  • disimúlau. (a). du aditza. Disimular.. Azen.: disímulau ere bai.
    disimúlau
  • dispárau. (a). da-du aditza. Disparar(se).. Ik. tirátu.
    dispárau
  • disponídu. (c). du aditza. Disponer (de dinero, generalmente).. Orduan disponidu izan balebe erosi eingo zeben, baina txakurtxikirik ez eta nausixak beste bati saldu zotsan etxia. Klem. .
    disponídu
  • 1. distingidu. (b). du aditza. Bereizi.   Distinguir.. Gauzak distingitzen jakin bia da. .
    distingidu
  • 2. distingidu. (c). da aditza. Nabarmendu.   Distinguirse, sobresalir.. Familixa orri beti gustau jako distingitzia. .
    distingidu
  • 1. doblau. (a). aditza. Doblar.. Ez doblau liburua. . dobláuta, . (b). adberbioa. Leher eginda.. Doblauta aillegau nitzan metara. ..
    doblau
  • 2. doblau. (c). aditza. Tolestu (arropak).. Erropak doblaizu armaixuan sartu aurretik. . Ik. tolóstu.
    doblau
  • domáu. (a). du aditza. Domar, desbravar.. Zaldi domatzen abilla ei da. . Ezi ere erabiltzen da baina esanahi zabalagoa du. Domau beti animalia bortitzak egiten dira; ezi berriz edozein, eta erakutsi zentzua ere badu.. Ik. ézi.
    domáu
  • doministiku eiñ. (b). du aditza. Estornudar..
    doministiku eiñ
  • don don egin. (-). aditza. "Rifar. Derivado de la fórmula que se usa para rifar: Don, don, Beledon..." (SB Eibetno). . don don beledon, . (d). Haurren aukeraketa-leloa.. Ik. aukerátu..
    don don egin
  • dotorétu. (b). da-du aditza. Dotore jarri.   Adornar(se), poner(se) elegante.. Ezkondu danetik dotoretuta ikusten da. .
    dotorétu
  • drogáu. (a). da-du aditza. Drogar(se).. Perretxikuekin drogatze i da. .
    drogáu
  • dudáu. (a). du aditza. Dudar.. Aukeria jarri zotsenian etzeban asko dudau. .
    dudáu
  • 1. ebági. (a). du aditza. EBÁI. Ebaki.   Cortar.. Karnazero barrixak oso ondo mozten dau okelia. . Uberan, infinitiboa berdina den arren, ebaten, ebatera esaten da.. Ik. móztu, ébate.
    ebági
  • 3. ebági. (c). du aditza. EBÁI. Cortar, rasear la pelota.. Sin. moztu, kortáu.
    ebági
  • ebági. (-). aditza. EBÁI. Aditza denean EBÁI entzun ohi da ia beti, baina izena denean EBÁGI zein EBÁI, biak esan ohi dira.. 1. ebági, . (a). du aditza. EBÁI. Ebaki.   Cortar.. Karnazero barrixak oso ondo mozten dau okelia. . Uberan, infinitiboa berdina den arren, ebaten, ebatera esaten da.. Ik. móztu, ébate.. 2. ebagi, ebagíxa. (a). izena. Cortada, incisión.. Kutxilluakin ebagixa ein ddot bietzian. .. 3. ebági, . (c). du aditza. EBÁI. Cortar, rasear la pelota.. Sin. moztu, kortáu..
    ebági
  • ebáinddu. (d). du aditza. EBAIÑ-EBAIÑ EIÑ. Egurtu, jo.. Ebaindduta laga juan andria. . EBAI.
    ebáinddu
  • ebátu. (a). du aditza. OBÁTU, OGÁTU, ORÁTU. Oratu, heldu.   Agarrar, asir.. Ebatu zostan belarrittik eta ixixa etara ein zostan.. Sin. eldu.
    ebátu
  • ebítau. (a). da-du aditza. Evitar.. Txikiteua ebitatzearren Gorlara joate zan botiakin. .
    ebítau
  • edade maior, edade maiórra. (d). aditza. Mayoria de edad.. Edade maiorrerera aillegatzen zanian nai dozuna eingozu. . Ik. máior.
    edade maior
  • 2. edadétu. (c). aditza. Entrar en años.. Beiñ edadetu ezkero kuittak alde guztietatik. .
    edadétu
  • edértu. (b). da-du aditza. Eder bihurtu.   Embellecer(se).. Aspaldixan edertu ein dda./ Etxe aurria edertu dabe. .
    edértu
  • edurra eiñ. (a). aditza. Nevar.. Aspaldixan eztau edurrik eiñ. .
    edurra eiñ
  • edurra jardun. (b). aditza. Nevar.. Edurra diardu. .
    edurra jardun
  • edurra zurittu. (b). du aditza. Cuajar la nieve.. Aurten oinddio eztau edurra zurittu. .
    edurra zurittu
Subscribe to Bergarako euskara