Kategoria gramatikala
Forma mugatua
ordiazkúa
Esanahia
Ordezkoa, ordea.
Ikustekoak
-
órde.
1.orde, ordía. (b). Izena.
Emandako gauza, egindako fabore edo lan, edo halako gauza bategatik itzultzen dena. · La compensación por el trabajo o favor realizado.
“Kristala apurtu bajatzu emoixozu ordia.”
ORDIAZKUA EIÑ entzun izan da gehiago ORDÍA EIÑ eiñ edo ORDEZK. ordiázko, ordézko. Esamoldeak: ordían emon. (c). Esapidea.
ordez emon.
Zerbaiten ordez eman.
“Terreno puxketa bat emun gontsen, da erek ixko potolo bat ordian.” 2.orde, ordía. (c). Izena.
Norbaiten edo zerbaiten lekua betetzen duena. · Sustituto.
“Joxe soldau joan dok eta aren ordia eztok datorren illerarte lanian asiko.”
Sin. ordeko. . ordiázko, ordézko.
Oharrak
Ik. orde (1 eta 2).
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|