du
- égaran. (a). du adberbioa. EIÑ. Hegan. Volando.. Egaran eitten daben guztiai botatzen dotse tirua. .
- 3. egin. (c). du aditza. Jokatu, apustu egin. Egingo neuke... ia beti. . Eingo neuke aurten be eztabela aprobauko./ Eingo neuke naitta eiñ dabela..
- 5. egin. (b). du aditza. Igaro (denbora).. Zortzi urte ein zittuan seminaixuan./ Zenbat denpora eingozu kanpuan? .
- 6. egin. (c). du aditza. Esan. Decir.. Oinddio atzo berak eitte zostan beste amar urte artu nai zittuala, ta ikusi, gaur il dda./ Santa Kruz gurian lo einddakua zala, bein baiño geixagotan eitte zeban gure aittajunak./ Asten da berbetan da eitten dau: joan zaittie pikutara! . Eitten forma ia beti, eta goikoak bezalako testuinguruetan..
- 1. egosi. (a). da-du aditza. Cocer(se)..
- 1. egurtu. (b). du aditza. Paliza eman. Dar una paliza, apalear.. Isilik ezpaago egurtu eingo aut. .
- ekárri. (a). du aditza. Traer.. Inperatiboa bizirik dago adinekoen artean: zuk EKÁTZU edo EKATZÍA, hik EKÁK edo EKAKÍA (m), EKÁN (n). Ekatzu kartera ori, neria da ta./ Ekak segia puxkat zorroztu daidan; edo ekakia segia... (testuinguru berdintsuan erabiltzen badira ere badirudi ekakia persuasiboagoa dela eta ekak/n aginduzkoagoa)./ Ekan nere jertsia, konpondu ein bia jonat eta. Ubera aldera pluralgile eta guztikoak ere entzun daitezke: zuk EKÁTZUZ, ik EKÁTZIK (m) eta EKÁTZIN (n). Azentua azken silaban ere jarri ohi zaio. .
- ekibókau. (a). da-du aditza. Equivocar-se. .
- 8. emon, emun. (b). da-du aditza. Con prolativo (NORTZAT), dar por, considerar.. Aurtengo sagarrak galdutzat emon bia die./ Ezin dou edozer gauza ontzat emon. .
- 9. emon. (c). da-du-dio aditza. Igaro. Pasar un tiempo.. Iru urte emon nittuan liburua eitten./ Makiña bat denpora emundakua da peskan..
- 2. emon. (a). du aditza. EMUN. Parecer.. Bizar orrekin fraillia emoten dozu. . Ik. zarrémon, gazteémon. ederki emon be, . (c). esapidea. Itxura txarra da.. Ederki emon be abadiak sala fiestasian./ Ederki emon be gu lakuak operan. ..
- 3. emon. (b). du aditza. EMUN. Ceder, aflojarse la ropa.. Prakak estu samarrak erosi, emun eitten dabe ta. .
- 7. emon, emun. (b). du aditza. ZERK emon: eguraldi txarra hasi. Con ergativo, empezar a llover, nevar.... Gero edurrak emon juan da ezin izan giñuztan txabolatik urten iru egunian. .
- 2. endregau. (b). du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Revolver, enredar.. Soka guztiak endreau dittue mutikuak./ Etxe guztia endregauta laga dabe. .
- 3. endregau. (b). du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Norbait bide txarrera eraman, gaizki erakutsi, okertu. Liar, enredar a alguien.. Eskolan zuen mutikuak beste guztiak endregatzeittu./ Zer, baztarrak endregatzera etorri aiz Bergara, ala? .
- 4. endregau. (b). da-du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Zoratu, burutik egin. Enredar la cabeza, enloquecer.. Aspaldixan ziero endregauta dabill./ Mutiko zapu onek burutik endregauko nau. . BURUTIK ENDREGAU, batez ere. .
- engáiñau. (a). du aditza. Engañar..
- 1. enpliau. (b). da-du aditza. Emplear(se), dar empleo.. Ogei milla langille enpliatzeittu uezaba orrek. .
