Kategoria gramatikala
Forma mugatua
lárrartia (Ub.-Ang.).
Erabilera eremuak
Esanahia
Arantzadia. · Zarzal.
Jakingarriak
Larrarte, substantibo eta hitz bakar bezala sentitzen da batzuetan (1. adibidea) "arantzadia" esango bagenu bezala, eta lar-arte, izen+postposizio, beste batzuetan, 2. adibidean bezala. Gauza bera gertatzen da "arantzarte"rekin.
Sinonimoak
-
arántzarte, arántzartia.
(b).
Izena.
Lar artea.
Oharrak
Sin. arantzarte
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
lárrarte, lárrartia (Ub.-Ang.)..
(b).
Izena.
Angiozar.
Arantzadia. · Zarzal.
“ Oiñ larrartia da len ortua zana./ Larrartetik (edo larra artetik) urten ezindda demasak ein giñuzen.”
Larrarte, substantibo eta hitz bakar bezala sentitzen da batzuetan (1. adibidea) "arantzadia" esango bagenu bezala, eta lar-arte, izen+postposizio, beste batzuetan, 2. adibidean bezala. Gauza bera gertatzen da "arantzarte"rekin..
ohar bat
arántzarte.
Angiozar.
Arantzadia. · Zarzal.
“ Oiñ larrartia da len ortua zana./ Larrartetik (edo larra artetik) urten ezindda demasak ein giñuzen.”
Larrarte, substantibo eta hitz bakar bezala sentitzen da batzuetan (1. adibidea) "arantzadia" esango bagenu bezala, eta lar-arte, izen+postposizio, beste batzuetan, 2. adibidean bezala. Gauza bera gertatzen da "arantzarte"rekin..
ohar bat
arántzarte.
