Kategoria gramatikala
Forma mugatua
arránbittartia
Esanahia
Tamaina erdiko arrana.
Ikustekoak
-
árran, arrána.
(c).
Izena.
Ardi-ezkila, intxarria baino handiagoa eta dunba baino txikiagoa. · Cencerro de oveja.
“Ardixen arran-otsa entzuten da. Enrike”
Enrike artzainak dio lehen intxarri bakarrik erabili ohi zela, baina arran esaten ikasi dutela. Baita arranbittarte eta arrantxiki ere. Geuk pe oiñ bixetara esaten dotseu. Len intxarrixak esaten gontsana oiñ e arranak, arranbittartiak pe esaten dotseu e orrei erdikuoi, arranbittartiak, arrantxikixak....
Esamoldeak:
arrana euki.
Esapidea.
Oñati.
Ahots indartsua eta desatsegina izan.
“Orrek dauka arrana!”
arranak jotia.
Esapidea.
Leintz.
Antzinako ohitura: ezkonberriak ohera erretiratzen zirenean, «lagunek» etxe aurrean ematen zuten kontzertua, arranak, lapikoak eta abar astinduz.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
Multimedia
