. zórrotz .
Laburpena
zórrotz. (-). 1. zorrotz, zorrótza. (a). adjektiboa. Afilado, -a.. Ant. amots. . lábaiñia baiño zorrótzaua, . (c). esapidea. Oso zorrotza.... 2. zorrotz, zorrótza. (b). adjektiboa. TXORROTX. Pertsona zurrunez eta disziplina zaleez esan ohi da.   Se dice de las personas muy rígidas y disciplinadas.. Oso zorrotza da umiekin. . TXORROTX ere bai. Honek oraindik zentzu despektibo gehixeago du. Bestiekin txorrotxa da petral aura, baiña bere buruakin ez... 3. zorrotz, zorrótza. (c). adjektiboa. Zentzu positiboan ere esaten da.   Se dice de las personas agudas, precisas en su trabajo, ingeniosas, etc.. Politikaz eskribitzen dabenian zorrotza da Ortzi. ..
Ezaguera
Daturik ez
. zorróta , zorrotía . (d).
Laburpena
zorróta, zorrotía. (d). izena. Zorroarekin errotara egiten zen atzera-aurrera.. Zorrotia izaten zuan ba, artu garixoi astuan da. Klem.. Lekuzkoetan, batik bat. Bolura noia zorrotara. . Ik. garí-zórro.
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
zorrotía
3. zórro , zórrua . (c).
Laburpena
3. zórro, zórrua. (c). adjektiboa. Pentsatzen duena kanporatzen ez duena.   Reservado, -a, arisco, -a, poco comunicativo.. Zorruaua da zorruaua..., egun guztia berakin da etxatsu berbaik etarako./ Anai zarrena beti izan da zorro xamarra. . Ik. mozorro. zorro-zorro, . (-). onomatopeia. "Sonido del dormir profundo.. Horrek daka osasuna, horrek! Jan ondo eta lo zorro-zorro." (SB Eibetno). .. zórro-zórro egon, . (c). esapidea. ZÓRRO-ZÓRRO IBILLI. Serio, inori konfiantzarik eman gabe egon, ibili.. Kuadrillan be beti zorro-zorro ibiltzen da. ..
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Hurrenkera
3
Oharrak
Ik. <b>mozorro</b> (2).
Forma mugatua
zórrua
2. zorro , zorrua .
Laburpena
2. zorro, zorrua. (-). izena. (Eibar.) Funda de arma, vaina. .
Ezaguera
Daturik ez
Hurrenkera
2
Forma mugatua
zorrua
1. zorro , zorrúa . (c).
Laburpena
1. zorro, zorrúa. (c). izena. Saco que iba con grano al molino y volvía con harina.. Makiña bat buelta einddakuak ga zorruakin Bolura./ Zakuan sartu ta gero esate jako ari zorrua. Errotara baldin badoia: zorrua. Zakua bete ta eruateko, batek baldin badaroia astuan artuta, “zorruakin oia?” esango jak; da ostera e, gari-kutxatik zorrora botatzen ezta jardutzen, ezta esaten. “Zakua betetzen lagunduidak gero zorrua eruateko”. Gauza bati bi izen, bi formatan. Don. .
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Hurrenkera
1
Forma mugatua
zorrúa
. zórro .
Laburpena
zórro. (-). 1. zorro, zorrúa. (c). izena. Saco que iba con grano al molino y volvía con harina.. Makiña bat buelta einddakuak ga zorruakin Bolura./ Zakuan sartu ta gero esate jako ari zorrua. Errotara baldin badoia: zorrua. Zakua bete ta eruateko, batek baldin badaroia astuan artuta, “zorruakin oia?” esango jak; da ostera e, gari-kutxatik zorrora botatzen ezta jardutzen, ezta esaten. “Zakua betetzen lagunduidak gero zorrua eruateko”. Gauza bati bi izen, bi formatan. Don. .. 2. zorro, zorrua. (-). izena. (Eibar.) Funda de arma, vaina. .. 3. zórro, zórrua. (c). adjektiboa. Pentsatzen duena kanporatzen ez duena.   Reservado, -a, arisco, -a, poco comunicativo.. Zorruaua da zorruaua..., egun guztia berakin da etxatsu berbaik etarako./ Anai zarrena beti izan da zorro xamarra. . Ik. mozorro. . zorro-zorro, . (-). onomatopeia. "Sonido del dormir profundo.. Horrek daka osasuna, horrek! Jan ondo eta lo zorro-zorro." (SB Eibetno). .. . zórro-zórro egon, . (c). esapidea. ZÓRRO-ZÓRRO IBILLI. Serio, inori konfiantzarik eman gabe egon, ibili.. Kuadrillan be beti zorro-zorro ibiltzen da. ...
Ezaguera
Daturik ez
. zorristo , zórristua . (d).
Laburpena
zorristo, zórristua. (d). adjektiboa. Zorritsua, kalamidadea. Pertsonez nahiz abereez, txakurrez batik bat.   Piojoso, calamidad.. Alako zorristo batekin ezkondu zonan azkenian./ Ator ona, zorristo! (txakurrari). . Apelatibo gisa, batik bat; bestela zorritsu. Etim.: «zorri-biztu», ziurrenez..
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
zórristua
Subscribe to Bergarako euskara