Kategoria gramatikala
Forma mugatua
tximiñúa
Esanahia
Mono.
Esamoldeak
- tximíño, tximiñúa. (a). Izena. Mono. ohar bat Esamoldeak: tximíño, tximiñúa. (a). Izena. Mono. ohar bat Esamoldeak: tximíño, tximiñúa. (a). Izena. Mono. ohar bat tximiñuának eiñ. (c). Esapidea. tximiñúa bézelaxe ibilli. Esfortzu edo ahalegin handia egin. “Tximiñuanak eitten ibilli tta azkenian ezetarako bez./ Elusura Otabetan. Joliin, lelengo ibilli bedarra batzen tximiñua bezelaxe... da gero oiñez dinbili-danbala izardi batian Elusura erromeixara. Cel. (AA BergEus, 336. o.).” tximiñuának eiñ. (c). Esapidea. tximiñúa bézelaxe ibilli. Esfortzu edo ahalegin handia egin. “Tximiñuanak eitten ibilli tta azkenian ezetarako bez./ Elusura Otabetan. Joliin, lelengo ibilli bedarra batzen tximiñua bezelaxe... da gero oiñez dinbili-danbala izardi batian Elusura erromeixara. Cel. (AA BergEus, 336. o.).”
- tximiñuának eiñ. (c). Esapidea. tximiñúa bézelaxe ibilli. Esfortzu edo ahalegin handia egin. “Tximiñuanak eitten ibilli tta azkenian ezetarako bez./ Elusura Otabetan. Joliin, lelengo ibilli bedarra batzen tximiñua bezelaxe... da gero oiñez dinbili-danbala izardi batian Elusura erromeixara. Cel. (AA BergEus, 336. o.).”
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
tximíño, tximiñúa.
(a).
Izena.
Mono.
ohar bat
Esamoldeak:
tximíño, tximiñúa.
(a).
Izena.
Mono.
ohar bat
Esamoldeak:
tximíño, tximiñúa.
(a).
Izena.
Mono.
ohar bat
tximiñuának eiñ.
(c).
Esapidea.
tximiñúa bézelaxe ibilli.
Esfortzu edo ahalegin handia egin.
“Tximiñuanak eitten ibilli tta azkenian ezetarako bez./ Elusura Otabetan. Joliin, lelengo ibilli bedarra batzen tximiñua bezelaxe... da gero oiñez dinbili-danbala izardi batian Elusura erromeixara. Cel. (AA BergEus, 336. o.).”
tximiñuának eiñ.
(c).
Esapidea.
tximiñúa bézelaxe ibilli.
Esfortzu edo ahalegin handia egin.
“Tximiñuanak eitten ibilli tta azkenian ezetarako bez./ Elusura Otabetan. Joliin, lelengo ibilli bedarra batzen tximiñua bezelaxe... da gero oiñez dinbili-danbala izardi batian Elusura erromeixara. Cel. (AA BergEus, 336. o.).”