Kategoria gramatikala
Forma mugatua
tíñia
Esanahia
Lixibontzia, hala deitzen zitzaion etxe gehienetan. · Tina de colada.
Sinonimoak
- errópa-bárrika, errópa-bárrikia. (d). Izena. Lixiba ontzia. · Tina de colada. “Erropa-barrikia esaten gontsan guk. Don.” tíña.
Ikustekoak
- lixa-pótzu, lixa-potzúa. (d). Izena. líxiba-potzu. Sukaldean edo kanpoan egon ohi zen zuloa lixibontziko urak joan zitezen. · Agujero o pozo redondo sobre el cual se colocaba la tina y al que iban las aguas residuales de la colada. “Len lixibia barrika aundi baten eitten zuan, eta gaiñetik ura botatzen jakuan, eta azpixan eukitzen juan ba ola redondo. potzu bat. Sukaldetan be leku askotan egote zuan tiñiandako lekua, eta, erropa mordua ezta, ipintze zuan izara ero trapu zuri bat eta sutako autsa gaiñian ipintze zuan eta ara botatze zuan ura; arek zuritze juan erropia, sutako autsan zerak eta urberuak. Urberua galdarakara bat ero bi bota eta aura azpira pasatzen zuan, ur zikiña lixapotzura. Klem.” lixi-aska.
- lixíbontzi, lixíbontzixa. (d). Izena. lixontzi. Lixiba egosteko egurrezko barrika. Lixibontzi eta lixontz entzunak egiten dira, baina gure galdeketetan tiña eta erropa-barrika azaldu dira bakarrik..
Oharrak
Ik.<b> lixibontzi, lixa-potzu.</b>
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
tíña, tíñia.
(d).
Izena.
Lixibontzia, hala deitzen zitzaion etxe gehienetan. · Tina de colada.
“Sukaldetan be leku askotan egote zuan tiñiandako lekua. Klem./ Erropia, berriz, lixibia; tiñia, tiñia aundixa, egurrezko tiñak..., beia estua ta gora zabala izetia, tiñia. Hil.”
ohar bat
errópa-bárrika.