Adiera
-
1.sárjento, sárjentua.
Izena.
Sarjento.
-
2.sárjento, sárjentua.
(b).
Adjektiboa.
Agintzea (eta era zakarrez) gustatzen zaion gizona.
“Ori be sarjento majua izan dok bere denporan.”
Emakumea denean, sarjentona.
.
-
3.sárjento, sárjentua.
(c).
Izena.
sárjenta, -ia.
Bi pieza edo gehiago elkarren kontra estutzeko erabiltzen den tresna. · Sargento.
“Orrek sarjentuak, da bestiak tornilluak. Martin.”
Txikia denean, tornillo.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
sárjento.
ohar bat
1.sárjento, sárjentua.
Izena.
Sarjento.
2.sárjento, sárjentua.
(b).
Adjektiboa.
Agintzea (eta era zakarrez) gustatzen zaion gizona.
“Ori be sarjento majua izan dok bere denporan.”
Emakumea denean, sarjentona.
.
3.sárjento, sárjentua.
(c).
Izena.
sárjenta, -ia.
Bi pieza edo gehiago elkarren kontra estutzeko erabiltzen den tresna. · Sargento.
“Orrek sarjentuak, da bestiak tornilluak. Martin.”
Txikia denean, tornillo.
.
Sarjento.
2.sárjento, sárjentua.
(b).
Adjektiboa.
Agintzea (eta era zakarrez) gustatzen zaion gizona.
“Ori be sarjento majua izan dok bere denporan.”
Emakumea denean, sarjentona.
.
3.sárjento, sárjentua.
(c).
Izena.
sárjenta, -ia.
Bi pieza edo gehiago elkarren kontra estutzeko erabiltzen den tresna. · Sargento.
“Orrek sarjentuak, da bestiak tornilluak. Martin.”
Txikia denean, tornillo.
.
