Kategoria gramatikala
Forma mugatua
kasketosúa
Esanahia
Kasketaldiak izan ohi dituena. Buruan sartutako gauza bitxiak egin zalea. Aldi berean, inoiz, tematia, bereari eutsi zalea. · Persona a la que le dan ventoleras. A su vez, terco.
Sinonimoak
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
kasketóso, kasketosúa.
(c).
Adjektiboa.
Kasketaldiak izan ohi dituena. Buruan sartutako gauza bitxiak egin zalea. Aldi berean, inoiz, tematia, bereari eutsi zalea. · Persona a la que le dan ventoleras. A su vez, terco.
“Etxakixat zela artuko daben; kasketoso utsa dok eta kapaz dok danak aizia artzera bialtzeko./ Ari gauza bat buruan sartzen bajakok eingo jok, ain dok kasketosua eze.”
ohar bat
kasket.
Kasketaldiak izan ohi dituena. Buruan sartutako gauza bitxiak egin zalea. Aldi berean, inoiz, tematia, bereari eutsi zalea. · Persona a la que le dan ventoleras. A su vez, terco.
“Etxakixat zela artuko daben; kasketoso utsa dok eta kapaz dok danak aizia artzera bialtzeko./ Ari gauza bat buruan sartzen bajakok eingo jok, ain dok kasketosua eze.”
ohar bat
kasket.
