klaro.
(a).
Juntagailua.
Noski, jakina. · Claro.
“Zuek, klaro, naixaoko dozue neuk eittia./ Eta dokumentu bat ein zan izeteko aura oinbidia bakarrik. Eta gero tokau zan gorputz bat iltzia; eta klaro, normala, andik ibiltzen zien da, andik ekartzeko asmuan. Don.”
content_copyjakíña.