Ikustekoak
-
ígar.
íar.
1.igar, igárra.
(c).
Adjektiboa.
Lehorra, hezetasun gutxikoa. Egurragatik, batik bat. · Seco, -a.
“Egur igarrak eziak baiño obeto eitten dau su.”
éze.
2.igar, igárra.
(c).
Adjektiboa.
Pertsonez, argala. · Delgado, tratándose de personas.
“Eztozu ezautzen, surluze igar bat.”
Esamoldeak:
zotza baiño iarraua izen.
Esapidea.
Oso iharra izan. (Lar Antz).
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
