Kategoria gramatikala
Forma mugatua
gozakáitza
Esanahia
Desatsegina, gustua egiteko gaitza, pertsonez; latza, lakarra, arropaz, lurraz, etab. · Desagradable, referiéndose a personas; áspero, duro, referiéndose a ropas, tierra, etc.
Antonimoak
-
gozátsu, gozatsúa.
(d).
Adjektiboa.
Gozotasunez betea, biguna, leuna; zapatak, arropak, euria, lurra, etab. · Suave, blando, -a.
“Zaparrada gozatsua ein ddau./ Narru biguna daukenian zapata gozatsuak diela esan leikek. Klem.”
Pertsonez ere esan omen daiteke. Euriari dagokionean adb. gisa ere bai: Gozatsu diardu eurixa..
gozákaitz.
Ikustekoak
-
gozakáiztu.
(d).
da
Aditza.
Gozakaitz bihurtu. · Volverse áspero, duro, desagradable.
“Lurra be gozakaiztu leikek, tenple txarra artzen dabenian; erropia be bai modu txarrian garbittuta ero. Personia be bai. Klem.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
gozákaitz, gozakáitza.
(d).
Adjektiboa.
Desatsegina, gustua egiteko gaitza, pertsonez; latza, lakarra, arropaz, lurraz, etab. · Desagradable, referiéndose a personas; áspero, duro, referiéndose a ropas, tierra, etc.
“Persona bat pe izan leikek gozakaitza, desagradablia danian ero. Galtza batzuk pe izan leizkek. Klem.”
ohar bat
gozátsu.
Desatsegina, gustua egiteko gaitza, pertsonez; latza, lakarra, arropaz, lurraz, etab. · Desagradable, referiéndose a personas; áspero, duro, referiéndose a ropas, tierra, etc.
“Persona bat pe izan leikek gozakaitza, desagradablia danian ero. Galtza batzuk pe izan leizkek. Klem.”
ohar bat
gozátsu.
