Kategoria gramatikala
Forma mugatua
déskuidua
Aldaerak
deskidu
Esanahia
Descuido, confusión.
Jakingarriak
DESKIDU ere bai adinekoek.
Esamoldeak
- deskuiduan arrapau. (c). Esapidea. Ezustean harrapatu.
- déskuiduan. (b). deskuidu santuan. Baldin eta. · Por un casual “Azkoitixan e, agarrauan plazan, da, abadia begira ta, balkoittik salto eingo zebala e, deskuiduan dantzia ezpazan geratzen. Klem./ Aurten deskuidu santuan nota onak ezpaittu ekartzen, eztao bakaziñoik./ Deskiduan ama ikusten bozu, esaixozu diar eitteko. ”
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
déskuidu, déskuidua.
(b).
Izena.
deskidu.
Descuido, confusión.
“Gaur deskuidua euki dot kotxiakin; melokotoi arbolia urratu dot.”
DESKIDU ere bai adinekoek..
ohar bat
Esamoldeak:
deskuiduan arrapau.
(c).
Esapidea.
Ezustean harrapatu.
déskuiduan.
(b).
deskuidu santuan.
Baldin eta. · Por un casual
“Azkoitixan e, agarrauan plazan, da, abadia begira ta, balkoittik salto eingo zebala e, deskuiduan dantzia ezpazan geratzen. Klem./ Aurten deskuidu santuan nota onak ezpaittu ekartzen, eztao bakaziñoik./ Deskiduan ama ikusten bozu, esaixozu diar eitteko.
”