adjektiboa
- 6. argi, argíxa. (d). adjektiboa. Janariari gatza, piperra, ozpina, alkohola edo beste edozein bizigarri asko botatzen bazaio prestatzeko orduan, argixa dagola esan ohi da gero. Dícese de la comida que ha sido aderezada con mucha sal, pimienta, vinagre, alcohol, etc.. Mazedonia argi-argixa dago. Zer, Cointreau botillia jausi jatzu ala?/ Ensaladia argi samarra dago, baiña ez jan ezinddakua./ Ara, don Karlos; nik e gauza argixa jateko gogua eukitzen dot. (SM Ezten). .
- 2. argi, argíxa. (a). adjektiboa. Azkarra. Inteligente, espabilado, -a. . Oso seme-alaba argixak dauzkazu..
- áriñ, aríña. (a). adjektiboa. Pisu gutxikoa. Ligero, -a.. Oillolumia baiño ariñaua da./ Pelota ariñekin obeto jokatzen dot.. Zenbait hitz konposatutako bigarren elementua.. Ant. ástun. Ik. erreariñ, egiñáriñ, kaskáriñ, burúariñ. ontza baiño ariñaua, . (d). (Oñati.) Oso arina. "De menos peso que la lechuza." (Izag Oñ). .. oillolumia baiño ariñaua, . (c). esapidea. Oso arina. ..
- arlóte, arlotía. (b). adjektiboa. Nagia, narrasa, ganora gutxikoa. Vagabundo, -a, desarrapado, -a.. I beziñ persona arloteik etxuat sekula ikusi..
- 2. arol, aróla. (d). adjektiboa. Ahoberoa eta zoro samarra. Gutxi erabilia. .
- arpégigógor, arpégigogórra. (b). adjektiboa. Caradura.. Erderatiko kalkoa dirudi. Narrusendo diote normalean zaharrek. .
- 1. arráixo, arráixua. (b). adjektiboa. ARRÁIÑO. Demonioa. Condenado, puñetero. (Aunque menos despectivo y más cariñoso).. Noiz etorriko ete dok gure mutiko arraixua./ Nun ete dabill txakur arraixo ori?.
- 2. arránpalo, arránpalua. (d). adjektiboa. (Oñati.) "Que divulga los defectos que sorprende, difamador. Es más que agozabal." (Izag Oñ). .
- 1. arránpalo, arránpalua. (d). adjektiboa. Demontrea, demonioa. . Baldekara esnia bota jostak. Txal arranpalua!. Gutxi entzuna..
- arrapátzaille, arrapátzaillia. (c). adjektiboa. (Eibar.) "Acaparador, ambicioso.. Dana arrapau biarreko arrapatzaillia zanetik, biar baiño len ill zan.".
- 1. arrástau, arrastáua. (c). adjektiboa. Gaixo itxura duten pertsonengatik esan ohi da, itxura eskasa hartuaz doazenengatik. Dícese de las personas muy desmejoradas.. Joxe ikusi dot gaur eta ondo arrastaua dago gizajua..
- arriólari, arriólarixa. (d). adjektiboa. (Eibar.) Beldurtia, atzera jo zalea.. Basarriko oillarra, aundixa eta arriolarixa. (Etxba Eib). .
- arrítsu, arritsúa. (b). adjektiboa. Harri asko dagoen lekua. Pedregoso, -a.. Riojako patata-lurra oso arritsua da. .
- 1. arro, arrúa. (a). adjektiboa. Vanidoso, -a, orgulloso, -a.. Ezta persona txarra, arro samarra izatia eze. .
- arróputz, arropútza. (b). adjektiboa. Engreído, -a, vanidoso, -a, fanfarrón, -a.. Guerra ori tontua ezta izango, baiña arroputz galanta bai. .
- artanpero, artanperua. (-). adjektiboa. (Antzuola.) "Ardura barik bizi den pertsona lasaia.. Ori da gizona artanperua, egunik geixena jarritta pasatzen dau..
- artantzu, artantzua. (-). adjektiboa. (Oñati.) Ganorabakoa, ezertarako balio ez duena. .
- 2. artóbero, artóberua. (c). adjektiboa. Pertsona lasai eta mokolo xamarra. Persona tranquila y sin fundamento.. Semeik zarrena artobero majua da. . artóbero úsaiñak kendu, . (c). esapidea. Fanfarreriarako gogoak kendu. Quitar a alguien la fanfarronería.. Ik segi ain aozabal da baten batek laster kendukosk artobero usaiñok. ..
- artólapiko, artólapikua. (c). adjektiboa. Tontolapikoa, txorimaloa. Bobo, lelo (no es tan insultante).. I, artolapiko, nun jarek nere giltzak?. Ik. tontólapiko, artabúru.
