Adiera
-
1.oker, okérra.
(a).
Adjektiboa.
Torcido, -a.
“Tornillo au okerra dago./ Sake okerra eitten dau pelotiak.”
ohar bat
biur.
zuzen.
-
2.oker.
(c).
Adberbioa.
Torcido.
“Pareta au oker dago.”
Esamoldeak:
ókerka.
(c).
Adberbioa.
Alde batera okerturik.
“Okerka-okerka, justuan aillegau zan ataira.”
-
3.oker.
(b).
Adberbioa.
Gaizki. · Mal.
“Azkenian negoziua oker joan jakon./ Oker asten dana oker akabatzen da.”
Esamoldeak:
okérrago.
(b).
Adberbioa.
Peor.
“Eztakitt ze dan okerrago, sikutia ala euri zakarra. ”
okerréra jo zéozek.
(c).
Esapidea.
Txarrera egin. Evolucionar desfavorablemente.
“Gaixuak azkenengo egunetan okerrera jo dau. ”
ókerrenera jota.
(b).
Esapidea.
En el peor de los casos.
“Okerrenera jota botatako dirua galdukou.”
ókerren, ókerrena.
(c).
Adjektiboa.
Txarrena. · Lo peor.
“Okerrena ezta ori, okerrena betiko asarretzia da.”
-
4.oker, okérra.
(b).
Adjektiboa.
Bihurria. · Travieso, -a.
biúrri, biur.
zintzo, formal.
Esamoldeak:
diabrua baiño okerraua izan.
Esapidea.
Oso okerra, bihurria izan.
“Diabrua baiño okerraua zan txikittan. ”
-
5.oker, okérra.
(b).
Adjektiboa.
Gaiztoa.
“Zela izan leike personia ain okerra.”
-
6.oker, okérra.
(c).
Izena.
Kaltea. · Daño, perjuicio.
“Azkenengo izotzak oker aundixak eittu Naparruan./ Oker aundixak eitteitue otsuak ardittan.”
kálte.
Esamoldeak:
okerra euki.
(c).
Esapidea.
Kaltea jasan.
“Oker galanta euko zeben, pentsatzen jata. Eli./ Erderaik ez jakittiak okerra eukitzia, ori bai, akordauta eta sufriduta e. Don. (AA BergEus, 344. o.).”
-
7.oker, okérra.
(c).
Izena.
Ezbeharra. · Acción desgraciada, infortunio, accidente.
“Eskupetiakin errez eitten da okerra./ Okerren bat ezpadauke laster die emen.”
ezbíar.
Esamoldeak:
oker aundi barik.
(c).
Esapidea.
Ordurako edo sasoirako.
“Gu be amarretarako... oker aundi barik aillegauko giñustan, baiña ordurako entrada danak salduta jezian. ”
"Asko konfunditu barik" zentzuan ere entzun daiteke: Oker aundi barik esango neukek ze pasau bia dan azkenian..
okérrik ézpada.
(c).
Esapidea.
Ezustekorik gertatzen ez bada.
“Okerrik ezpada emen izango nok zortziretarako. ”
-
8.oker, okérra.
(d).
Izena.
Bihurrikeria. · Travesura.
“Gure mutiko onek okerra besteik eztauka.”
Esamoldeak:
ókerrak eiñ.
(b).
Esapidea.
Gaiztakeriak egin. Hacer travesuras
“Gure txikixak okerrak eitten pasau dau goiz guztia.”
Gaiztokerixak eiñ esaten da antzeko zentzuarekin..
-
9.oker-oker eiñ.
(c).
Aditza.
Torcerse un objeto o una persona.
“Ori ezta ola; orretan oker zare.”
bíur-bíur eiñ.
-
10.oker egon.
(b).
Esapidea.
Estar confundido.
“Ori ezta ola; orretan oker zare.”
zúzen egon.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
óker.
ohar bat
1.oker, okérra.
(a).
Adjektiboa.
Torcido, -a.
“Tornillo au okerra dago./ Sake okerra eitten dau pelotiak.”
ohar bat
biur.
zuzen.
2.oker.
(c).
Adberbioa.
Torcido.
“Pareta au oker dago.”
Esamoldeak:
ókerka.
(c).
Adberbioa.
Alde batera okerturik.
“Okerka-okerka, justuan aillegau zan ataira.”
3.oker.
(b).
Adberbioa.
Gaizki. · Mal.
“Azkenian negoziua oker joan jakon./ Oker asten dana oker akabatzen da.”
Esamoldeak:
okérrago.
(b).
Adberbioa.
Peor.
“Eztakitt ze dan okerrago, sikutia ala euri zakarra. ”
okerréra jo zéozek.
(c).
Esapidea.
Txarrera egin. Evolucionar desfavorablemente.
“Gaixuak azkenengo egunetan okerrera jo dau. ”
ókerrenera jota.
(b).
Esapidea.
En el peor de los casos.
“Okerrenera jota botatako dirua galdukou.”
ókerren, ókerrena.
(c).
Adjektiboa.
Txarrena. · Lo peor.
“Okerrena ezta ori, okerrena betiko asarretzia da.”
4.oker, okérra.
(b).
Adjektiboa.
Bihurria. · Travieso, -a.
biúrri, biur.
zintzo, formal.
Esamoldeak:
diabrua baiño okerraua izan.
Esapidea.
Oso okerra, bihurria izan.
“Diabrua baiño okerraua zan txikittan. ”
5.oker, okérra.
(b).
Adjektiboa.
Gaiztoa.
“Zela izan leike personia ain okerra.”
6.oker, okérra.
(c).
Izena.
Kaltea. · Daño, perjuicio.
“Azkenengo izotzak oker aundixak eittu Naparruan./ Oker aundixak eitteitue otsuak ardittan.”
kálte.
Esamoldeak:
okerra euki.
(c).
Esapidea.
Kaltea jasan.
“Oker galanta euko zeben, pentsatzen jata. Eli./ Erderaik ez jakittiak okerra eukitzia, ori bai, akordauta eta sufriduta e. Don. (AA BergEus, 344. o.).”
7.oker, okérra.
(c).
Izena.
Ezbeharra. · Acción desgraciada, infortunio, accidente.
“Eskupetiakin errez eitten da okerra./ Okerren bat ezpadauke laster die emen.”
ezbíar.
Esamoldeak:
oker aundi barik.
(c).
Esapidea.
Ordurako edo sasoirako.
“Gu be amarretarako... oker aundi barik aillegauko giñustan, baiña ordurako entrada danak salduta jezian. ”
"Asko konfunditu barik" zentzuan ere entzun daiteke: Oker aundi barik esango neukek ze pasau bia dan azkenian..
okérrik ézpada.
(c).
Esapidea.
Ezustekorik gertatzen ez bada.
“Okerrik ezpada emen izango nok zortziretarako. ”
8.oker, okérra.
(d).
Izena.
Bihurrikeria. · Travesura.
“Gure mutiko onek okerra besteik eztauka.”
Esamoldeak:
ókerrak eiñ.
(b).
Esapidea.
Gaiztakeriak egin. Hacer travesuras
“Gure txikixak okerrak eitten pasau dau goiz guztia.”
Gaiztokerixak eiñ esaten da antzeko zentzuarekin..
9.oker-oker eiñ.
(c).
Aditza.
Torcerse un objeto o una persona.
“Ori ezta ola; orretan oker zare.”
bíur-bíur eiñ.
10.oker egon.
(b).
Esapidea.
Estar confundido.
“Ori ezta ola; orretan oker zare.”
zúzen egon.
Torcido, -a.
“Tornillo au okerra dago./ Sake okerra eitten dau pelotiak.”
ohar bat
biur.
zuzen.
2.oker.
(c).
Adberbioa.
Torcido.
“Pareta au oker dago.”
Esamoldeak:
ókerka.
(c).
Adberbioa.
Alde batera okerturik.
“Okerka-okerka, justuan aillegau zan ataira.”
3.oker.
(b).
Adberbioa.
Gaizki. · Mal.
“Azkenian negoziua oker joan jakon./ Oker asten dana oker akabatzen da.”
Esamoldeak:
okérrago.
(b).
Adberbioa.
Peor.
“Eztakitt ze dan okerrago, sikutia ala euri zakarra. ”
okerréra jo zéozek.
(c).
Esapidea.
Txarrera egin. Evolucionar desfavorablemente.
“Gaixuak azkenengo egunetan okerrera jo dau. ”
ókerrenera jota.
(b).
Esapidea.
En el peor de los casos.
“Okerrenera jota botatako dirua galdukou.”
ókerren, ókerrena.
(c).
Adjektiboa.
Txarrena. · Lo peor.
“Okerrena ezta ori, okerrena betiko asarretzia da.”
4.oker, okérra.
(b).
Adjektiboa.
Bihurria. · Travieso, -a.
biúrri, biur.
zintzo, formal.
Esamoldeak:
diabrua baiño okerraua izan.
Esapidea.
Oso okerra, bihurria izan.
“Diabrua baiño okerraua zan txikittan. ”
5.oker, okérra.
(b).
Adjektiboa.
Gaiztoa.
“Zela izan leike personia ain okerra.”
6.oker, okérra.
(c).
Izena.
Kaltea. · Daño, perjuicio.
“Azkenengo izotzak oker aundixak eittu Naparruan./ Oker aundixak eitteitue otsuak ardittan.”
kálte.
Esamoldeak:
okerra euki.
(c).
Esapidea.
Kaltea jasan.
“Oker galanta euko zeben, pentsatzen jata. Eli./ Erderaik ez jakittiak okerra eukitzia, ori bai, akordauta eta sufriduta e. Don. (AA BergEus, 344. o.).”
7.oker, okérra.
(c).
Izena.
Ezbeharra. · Acción desgraciada, infortunio, accidente.
“Eskupetiakin errez eitten da okerra./ Okerren bat ezpadauke laster die emen.”
ezbíar.
Esamoldeak:
oker aundi barik.
(c).
Esapidea.
Ordurako edo sasoirako.
“Gu be amarretarako... oker aundi barik aillegauko giñustan, baiña ordurako entrada danak salduta jezian. ”
"Asko konfunditu barik" zentzuan ere entzun daiteke: Oker aundi barik esango neukek ze pasau bia dan azkenian..
okérrik ézpada.
(c).
Esapidea.
Ezustekorik gertatzen ez bada.
“Okerrik ezpada emen izango nok zortziretarako. ”
8.oker, okérra.
(d).
Izena.
Bihurrikeria. · Travesura.
“Gure mutiko onek okerra besteik eztauka.”
Esamoldeak:
ókerrak eiñ.
(b).
Esapidea.
Gaiztakeriak egin. Hacer travesuras
“Gure txikixak okerrak eitten pasau dau goiz guztia.”
Gaiztokerixak eiñ esaten da antzeko zentzuarekin..
9.oker-oker eiñ.
(c).
Aditza.
Torcerse un objeto o una persona.
“Ori ezta ola; orretan oker zare.”
bíur-bíur eiñ.
10.oker egon.
(b).
Esapidea.
Estar confundido.
“Ori ezta ola; orretan oker zare.”
zúzen egon.
